Blogs & columns
Blog

Keuzestress in de zorg

1 reactie

9-jarige Robin wil zowel een jongen als een meisje zijn. Samen met zijn vader komt hij voor een verwijzing naar de genderpoli van het VUmc Amsterdam. De vraag wordt ondersteund door een brief van de betrokken therapeut. Vader licht toe dat Robin sinds twee jaar hiermee bezig is. Aanvankelijk wilde hij een meisje zijn, maar nu is het allebei geworden. Vader vertelt erbij dat zij als ouders bij de naamgeving er al rekening mee hadden gehouden dat dit een thema zou worden. Zij kozen bewust voor een naam die zowel jongens als meisjes past.

Ik moet denken aan de term FOBO, Fear Of Better Options, verwant aan FOMO (Fear Of Missing Out). Dit betekent dat je steeds alle mogelijke opties onderzoekt omdat je bang bent de beste te missen. Het is een bijproduct van onze consumptiemaatschappij en leidt tot besluiteloosheid, spijt achteraf en maakt in veel gevallen ongelukkig. Een belangrijke remedie ertegen is je oefenen in tevreden zijn.

Ik ken het fenomeen als ik met mijn lief vrijdagavond op de bank zit en op zoek ga naar ‘de goede film van deze avond’. Op Netflix worden we geconfronteerd met duizenden mogelijkheden. Het gevaar ligt op de loer dat we zoveel tijd aan zoeken besteden dat er geen tijd meer over is om nog te kijken. Herkenbaar?

FOBO is eigenlijk een nieuwe term voor iets wat we al langer kennen: keuzestress. Elk bezoek aan de supermarkt kan uitlopen op klamme handjes: heb ik uit de vele verschillende soorten hagelslag wel de beste te pakken? Wat mij betreft heeft het probleem van Robin en zijn vader ook te maken met FOBO. Dat weet ik natuurlijk niet zeker. Maar ik hoop in elk geval dat ze bij de genderkliniek hier ook aan denken. Ook daar ben ik niet zeker van want de tijdgeest dicteert ons: hoe meer keus, hoe beter en vrijer. Ook in onze vermarkte gezondheidszorg is dit uitgangspunt inmiddels diep verankerd.

Als dokter heb ik tijdens het consult van binnen ook keuzestress. Moet ik de gevraagde verwijzing gewoon maken? Scheelt tijd en straks vinden ze me een ouderwetse zeur. Of nog eens een gesprek voorstellen? Of bellen met de genderkliniek of ze ook raad weten met een kind dat zowel een jongen als een meisje wil zijn/worden?

Ik heb voor het eerste gekozen. Maar ik ben er achteraf niet tevreden over. Achterliggende vragen inclusief de wederzijdse FOBO zijn nauwelijks aan de orde geweest. Ik ga Robin en zijn vader uitnodigen voor een vervolgconsult.

Om herleidbaarheid te voorkomen zijn de gegevens aangepast. De vader van Robin is akkoord met deze publicatie.

  • Bram Tjaden

    Bram Tjaden is huisarts en mindfulnesstrainer.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • menno oosterhoff

    psychiater, Thesinge

    De term FOBO kende ik niet. Interessant. Wel FOMO. Dat wordt wel gebruikt voor vooral niks willen missen aan feesten en bijeenkomsten en dergelijke. Overal bij moeten zijn. Het kan echter ook echt een dwangstoornis worden. Elke optie moet worden benu...t en voelt als essentieel. Elk boek moet worden gelezen, elke film moet worden gezien, elke zinvolle opmerking moet worden onthouden. Mensen met deze vorm van dwang zijn vaak eindeloos in de weer met lijstjes, tegenwoordig op hun mobiel. Vanavond game of thrones kijken, morgen krant lezen, dit boek lezen, wandelen met de hond, zwemmen, muziek luisteren, uitzoeken of meningococcenvaccinatie sneller moet etc etc. Doorlopend het gevoel dat wezenlijke zaken gemist worden. Maar ook bijvoorbeeld marktplaats langsgaan om te zien of je niet een hele leuke hobby misloopt. Waarom doe ik dit? mailde een patiënt mij. Dat is geen keuzestress maar een dwangstoornis.
    Wat het jongetje betreft met genderdysforie.: Ik vind het bijzonder dat de ouders er met de naamgeving al rekening mee hebben gehouden. Dat kan trouwens ook wijzen op dwangmatig elke eventualiteit voor willen zijn. Maar dat het jongetje er al twee jaar mee bezig is en nu eigenlijk allebei wil zijn doet mij niet direct denken aan FOMO. De wens om het andere geslacht te willen zijn is ingrijpend en verwarrend. Dus dat zo'n wens ambivalent is komt vaker voor. Zo zou ik het meer zien. Hij wil het eigenlijk wel maar ook weer niet.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.