Kauwen en kappen

In de eerste weken van de lockdown, toen ze haar oudste zuster niet meer bezocht, de bejaarde buren alleen nog door de telefoon sprak en in het winkelcentrum enkel in de supermarkt kwam, kreeg mijn moeder bezoek van een kauw.

Hij had kleine witte plekjes aan de zijkant van zijn hals en daaraan was hij te herkennen als er een hele groep kauwen om hem heen neerstreek. Hij tikte met zijn snavel tegen de ruit als mijn moeder in de keuken was, of aan de tafel mondkapjes zat te naaien en dan wist mijn moeder dat ze zich naar de tuin moest haasten om beschuitkruimels voor hem te strooien, want daar hield hij meer van dan van brood. Het was opmerkelijk dat hij zo vaak alleen was, want kauwen zijn vaak in groot gezelschap. Toch werd hij door de andere kauwen niet verjaagd en bij de gevechten tussen kauwen, die mijn moeder soms zag, was hij niet betrokken. Ik zag de vogel toen ik, na langere tijd dan gewoonlijk, weer op bezoek kwam. Toen mijn moeder de mondkappen wilde laten zien, verscheen hij voor het raam, maar niet zo dichtbij als wanneer ze alleen was.

Vroeger had ze veel genaaid: jurken en blouses en broeken, met goede snit en mooie afwerking. Nu had de familie gevraagd om mondkappen, naar een patroon van internet, met twee lagen katoen waartussen je, alsof het nog niet dik genoeg was, een koffiefilter zou kunnen stoppen of een stofzuigzak of een maandverband. Omdat de elastieken je oren naar voren trokken, had ze er ook linten aangenaaid, die je kon strikken.

In deze nijvere provincie, die meer dan elk ander deel van het land door corona is getroffen, was ze niet de enige die mondkappen maakte. Al deed zij het alleen voor familie.

Mijn vrouw had de meest modieuze mondkappen op internet uitgezocht, ook uit Brabant, van een kleine ondernemer die nu haar kansen pakt. Maar zelfs met de perfect gesneden mondkap in tijgerdessin vond ik het spijtig dat ik in de tram geen sjaal kon dragen. Ik zal het ov voorlopig mijden.

Ik vraag me wel af wat ze hier zullen doen als een vrouw die een hoofddoek draagt de bus of de trein instapt, want: hoofddoek + mondkap = nikab. De combinatie is in Frankrijk al verboden.

Het zal hier wel weer gedogen worden, maar als we nu eens voor een conflictmodel gaan, laat dan de vrijheid van de sjaal het winnen van de verplichting van de kap.