Imagine: het Nationaal ZorgFonds
7 reactiesVaak word ik in het holst van de nacht wakker. Dan komen er zoveel plannen en ideeën naar boven dat ik onmogelijk kan blijven liggen. ‘Dat is mooi’, zou je denken, ‘zoveel levenslust’. Klopt, maar ook wel eens vermoeiend. Ik zou een betere balans willen tussen worden (streven) en zijn. U moet daarbij niet meteen denken aan John Lennons ‘Imagine all the people, living for today’. Leven in het hier en nu is wel weer het andere uiterste. Ik dacht meer aan leven vanúit het hier en nu.
Maar hoe streef je naar minder streven? Dat is een koan, een raadsel waarvoor geen rationele oplossing bestaat. In het zenboeddhisme krijgen monniken het als vraag voorgelegd. Bijvoorbeeld: Hoe klinkt het klappen van één hand? De bedoeling is dat je denken zich erop stuk bijt en dat zich dan een intuïtieve wijsheid openbaart.
Geweldig, maar ik heb het geduld en de leeftijd er niet voor. Leeftijd in de zin van spreektijd. Zoals de spreker die doorkrijgt dat hij lang niet door zijn betoog heen komt en paniekerig vraagt: Hoeveel tijd heb ik nog?
Mij overviel al jong het besef, dat ik te weinig leef-tijd heb om het hele programma af te werken. Ik weet het, ik weet het. Zo moet je niet leven. Ik schrap me echt een ongeluk, maar toch blijft er nog steeds meer over dan in een leven past.
En elke dag komen er nieuwe dingen bij, zoals nu het Nationaal ZorgFonds. Gister vroeg ik op een vergadering met collega’s: Wat vinden jullie nou van het Nationaal ZorgFonds? Het nationaal wát, vroeg meer dan twee-derde. Zo kan het dus ook, maar zo kan ik het niet.
Nu heb ik me één keer totaal gestort op een politieke kwestie, die mijn werk trof in het hart: de transitie van de jeugd-ggz naar de gemeente. Dat mag ik niet weer doen van mijn vrouw. Dat klinkt streng, maar het is liefde. Ik haal immers altijd veel te veel aan.
Ik moet mij nu dus niet op het zorgstelsel gaan werpen! Eerst mijn boek over de dwangstoornis afmaken. Bij de dwangstoornis is er ook sprake van een soort koan. Hoe vind je rust door de onrust van de onvolkomenheid te verdragen? Daarover ben ik nu heel gejaagd een boek aan het schrijven.
Maar ondertussen is de invloed van dat zorgstelsel op ons werk dagelijks voelbaar, zeker in de geestelijke gezondheidszorg. De bureaucrazy en het sturen op vorm zijn dodelijk voor de inhoud. Behoud de ziel in de zorg, riep ik al eens wanhopig uit.
Gaat het Nationaal ZorgFonds daarvoor zorgen? Wegens gebrek aan tijd om dat zelf tot op de bodem uit te zoeken moet ik me verlaten op mensen met meer kennis van zaken dan ik. Maar die spreken elkaar tegen. Ook een soort koan. Jan Terlouw vindt dat gezondheidszorg bij de overheid hoort. Hij prees Cobie Groenendijk voor haar verdediging van het Nationaal ZorgFonds in Buitenhof. Maar Marcel Canoy zegt: Het is dromerij. Maar, denk ik dan: You may say I’m a dreamer, but I’m not the only one.
Van de marktwerking zie ik in elk geval binnen de ggz weinig goeds en verwacht ik nog minder. Het hoge eigen risico, inzage in dossiers door de verzekering. Ik vrees risicoselectie in de toekomst. Of winstuitkeringen, iets wat nu al gebeurt bij zelfstandige behandelcentra via een trucje, onthulde Marcel Levi. En niks ten nadele van alle mensen die bij de zorgverzekeraars werken, maar van het instituut zorgverzekeraar zie ik de meerwaarde niet. Sorry.
Het Nationaal ZorgFonds maakt veel discussie los. Hoe minder zeker dingen zijn, hoe feller men andersdenkenden verkettert. Van mij mag ieder mag geloven wat hij wil. Mijn geloof ligt niet in het marktdenken. Zo noem ik het maar, want van marktwerking mag ik van Schippers niet spreken . Het is immers een gereguleerde markt.
Dat mag zo zijn, maar ik geloof heilig dat de zorg bij de overheid thuishoort. Aan de ideeën van het Nationaal ZorgFonds zal vast nog wel wat bijgesteld moeten worden, maar ik geloof in het uitgangspunt. Zorg is een voorziening en niet een product. Amen.
Zie ook
Nationaal zorgfonds kritisch doorgelicht
Een bus waar iedereen aan het stuur trekt
-
Menno Oosterhoff
Menno Oosterhoff is (kinder- en jeugd)psychiater eninitiatiefnemer van www.ocdnet.nl en www.ocdcafe.nl. Hij maakt de podcast ‘God zegene de greep’ over de dwangstoornis. Daarover gaat ook zijn boek ‘Vals alarm´ waarin ook zijn eigen dwangstoornis aan de orde komt. Zijn boek ‘Ik zie anders niks aan je’ gaat over psychische aandoeningen in het algemeen. Tenslotte vindt u een bloemlezing van zijn blogs terug in het boek 'De psychiater en ik', een uitgave van Medisch Contact.
Maarten Vasbinder
médico familiar e comunitario, Ubon Ratchathani
Het oude ziekenfonds was zo slecht nog niet. Wat wel slecht was, was de tweedeling ziekenfonds/particulier. Mijns inziens getuigde het niet van ethiek, dat vele artsen daartoe twee spreekuren hadden.
Dat brengt me tot de verplichte verzekering. Prim...a, maar met vrije keus. Ziekenfonds (Zorgfonds), of particulier. Het ziekenfonds is een staatsaangelegenheid, maar wel geleid door zorgverleners en niet door papiervreters en producenten. De salariëring van artsen dient zich af te spelen boven die van de minister-presidenten en totdat er een tuchtraad voor politici komt, moet dat ook zo blijven.
Het systeem werkt op basis van solidariteit. Van jong tot oud wordt dezelfde premie betaald. Inkomens nivellering doet men maar elders.
Particulieren/privé-verzekeringen betalen gewoon de volle mep. Daarmee kunnen ze dan ook naar privé-klinieken.
Elke vijf jaar wordt geëvalueerd, of er overbodige administratie is ontstaan.
De minister moet uit het vak komen. Dat moet bij wet worden geregeld. Daarmee kunnen vele rampen voorkomen worden. Gezondheidszorg is een eerste levensbehoefte, net als een dak boven het hoofd en eten.
Menno Oosterhoff
psychiater, Thesinge
Beste Dolf. Ik ontken niet dat er aan zorg ook zakelijke aspecten zitten, maar ik vind dat niet de hoofdzaak en ik denk dat je het niet langs die lijn moet organiseren.
Bert Waning
Inspecteur Bijzondere Wetten, Gouda
Onlangs werd mij partner geconfronteerd met die zaligmakende marktwerking.
Zo'n zes(!) weken terug was ze bij de specialist wegens ernstige pijnklachten. Zijn advies was om een MRI scan te maken (in het zelfde ziekenhuis).
Bij de afsprakenbalie ze...i de verpleegster dat ze pas eind oktober hiervoor in aanmerking kon komen. De reden? Het geld was op, zo vertelde de dame aan de afsprakenbalie.
Leuker kunnen ze het niet maken, wel absurder.
dolf algra
zelfstandig bedrijfsarts - opiniemaker - MC blogger, Rotterdam
Beste Menno en collega Mitrasing
Ik geloof niet dat ons huidige zorgstelsel een nachtmerrie is (Mitrasing) én ook niet de overheid de Verlosser is (Menno Oosterhof). Maar ja: ook ik heb de waarheid niet in pacht.
Ik vond persoonlijk het aangehaalde... artikel van Sandra Olsthoorn uit het FD van paar week geleden erg inzichtelijk en illustrerend voor de huidige situatie met bijpassende titel: een bus met waar iedereen aan het stuur trekt. Zie de bovenstaande link. Een aanrader om die nog eens bij te pakken. Een treffende beschrijving.
Naar mijn idee is zorg geen (overheids)voorziening, maar in de kern een vorm van zakelijke dienstverlening. Veel dokters zeggen daarvan te gruwen, maar willen in de tussentijd wel 'gegarandeerde inkomensstromen' tegemoet zien.
Maar even zo goed: het kan beter. Vooral eenvoudiger, dus minder in plaats van meer. Maar daar hoeft het roer niet per se om. Veel verbeteringen liggen voor het oprapen - in de eigen praktijk.
Menno Oosterhoff
psychiater, Thesinge
Zie ook de blog van Michael van Balken en mijn reactie daaronder. https://www.medischcontact.nl/opinie/blogs-columns/blog/nationale-zorgfanaten.htm?forum=55985
Beste Dolf. Sprookjes bestaan niet, maar is de gereguleerde markt de enige realiteit?.Ik d...enk, dat we wakker moeten worden en die weg moeten verlaten. Het NZF wil zorg weer inrichten als een overheidsvoorziening en niet als een product. Daar geloof ik in. Ik zal het zeker kritisch volgen, maar ik geloof dat we het marktpad moeten verlaten. Is dat een geloof in een sprookje?
G K Mitrasing
Vogelvrije Huisarts, Amsterdam
Beste Dolf,
Dromen en nachtmerries zijn helaas niet altijd van hetzelfde materiaal gemaakt. En voor velen is dit zorgstelsel een nachtmerrie....
dolf algra
zelfstandig bedrijfsarts - opiniemaker - MC blogger, rotterdam
Beste Menno het is tijd om wakker te worden.
Dit soort dromen zijn bedrog (Marco Borsato)
Sprookjes bestaan niet en de zorg is geen Efteling.
En: voor de goede orde: kabouters bestaan ook niet.
Sorry.
Dolf Algra
zelfstandig bedrijfsarts MC blogger
...
Uiterst curieus dat zoveel dokters nog in sprookjes blijven geloven.
Het is tijd om op te staan en aan het werk te gaan.