Ik wil gewoon weer helemaal zelf bouwen: Okea!

Lijden, een pijp kaneel, vurrukkulluk, een feestje, mooi, zwaar en kort. Dat zijn zo wat kwalificaties die het leven toegedicht worden. Maar eigenlijk is het leven een opbergkast.

Die gedachte schoot mij te binnen toen ik onlangs een grote woonwinkel doorliep waarvan ik de naam niet mag noemen, maar ik e.a. kennen de winkel zeker.

Creatief met kast

Want als je de inmiddels wat sleetse term ‘het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen’ nader beschouwt, kun je er ook van maken ‘het leven is een opbergkast, maar je moet hem wel zelf in elkaar zetten’. De metafoor van de opbergkast is nog wel te snappen. Een grote kast, die leeg begint en waar je geleidelijk in je leven het nodige in opslaat. Sommige gebeurtenissen berg je achter slot en grendel. Andere zet je prominent op een goed zichtbare plaats. Je breidt je kast natuurlijk ook uit naarmate die meer gevuld gaat worden. Geleidelijk ontstaan ook de beschadigingen. Iemand stoot een hoekje ergens af. Scharnieren gaan piepen. De kast gaat wat scheef hangen onder al het gewicht.

Het in elkaar zetten is een verhaal apart. Met een beetje mazzel krijg je het complete pakket thuis, met een duidelijke gebruiksaanwijzing, gereedschapjes erbij, en in een paar ogenblikken staat er al een mooie kast voor je neus. Simpel en handig. Voor sommigen blijken er onderdelen te missen of zijn ze al beschadigd. Anderen hebben ondanks een compleet pakket toch grote moeite om de kast passend te maken. Of zien er meer lol in de kast niet volgens de gebruiksaanwijzing te maken, maar net even anders. Creatief met kast.

Leveranciers

Een groot deel van mijn kast is bestemd voor de huisartsgeneeskunde. Ook ik breid de kast steeds weer uit. Het is een mooie kast! Het bouwen wordt wel moeilijker. Eerder bestelde ik gewoon een module bij die eerdergenoemde winkel die ik e.a. heel goed kennen. Tegenwoordig is er door vele wijze mensen besloten dat ieder onderdeeltje uit een andere fabriek moet komen. Het is niet meer één doe-het-zelfpakket, maar een proces met vijftig leveranciers. Iedere leverancier zegt dat ze de beste kwaliteit kastonderdelen leveren, veel beter dan toen alles nog uit één winkel kwam en je het allemaal zelf moest doen. Maar als het deurtje niet in de goede kleur is wijzen ze naar elkaar. En omdat kwaliteit wat kost, tijd bijvoorbeeld, zijn sommige onderdelen vaak niet leverbaar. Of het boutje waar de onderplint mee vastgemaakt is, moet vervangen worden en dan moet ik de hele kast uit elkaar halen. Kortom: Het is een hoop gedoe, het is niet overzichtelijk en ik moet naar erg veel verschillende winkels voor mijn kast. En hij rammelt als er onderdelen onderbreken. Het zijn kwalitatief wel goede onderdelen. Maar mijn kast rammelt als er onderdelen ontbreken, want een kast heeft samenhang nodig. Het wordt anders ook een beetje een raar ding, niet zo praktisch.

Oké ja!

Van mij mag de kwaliteit best een heel klein tikje minder, maar dat ik dan wel weer samenhang krijg. Dat ik weer gewoon één winkel, desnoods een paar winkels krijg, met een heleboel keuzes. Waar alles gewoon op voorraad is. Dat ik gewoon weer helemaal zelf mag bouwen. Dat zou een mooie kast opleveren! En dan zeg ik: Okea!