Huisartsen voor handhaving Havenziekenhuis

Binnenkort telt Rotterdam drie profclubs maar is het stadshart verstoken van een tweedelijnsziekenhuis, als het aan de directies van het Erasmus MC en Havenziekenhuis ligt. De eerste helft van dit verhaal gaat over directies die zonder overleg met patiënten of huisartsen bepalen hoe ziekenhuiszorg er in de havenstad uit gaat zien. Gelukkig komen Rotterdammers in de tweede helft vaak terug, let dus op!

Het Havenziekenhuis, een klein stadsziekenhuis aan de rivier de Maas en een dochter van het universitaire Erasmus MC, heeft de grootste patiënttevredenheid van de regio. Het ziekenhuis heeft een grote naam wat betreft de tropische ziekten. Het staat bekend om uitstekende borstkankerzorg en is uniek in zijn geriatrische zorg. Er vinden veilig grote aantallen knie- en heupoperaties plaats. Na een specialistische ingreep in het Erasmus MC, zoals een stentplaatsing na een infarct, kunnen patiënten er uitstekende tweedelijnszorg krijgen. Het Havenziekenhuis is net voor 27 miljoen prachtig verbouwd. Voor de Rotterdammers die in en rond het stadshart wonen, is het ziekenhuis niet weg te denken.

Rotterdam is een wereldhavenstad. Je hebt een smeltkroes aan culturen in het stadscentrum wonen. Een stadscentrum waar steeds compacter gebouwd wordt en dat mikt op senioren die terug naar het centrum van de stad willen keren. Rond het centrum zijn ook de wijken geconcentreerd waar je als Rotterdammer 4,5 jaar korter leeft dan in de wijken waar de andere ziekenhuizen staan.

Het Erasmus MC staat ook midden in de stad. In dit ziekenhuis wordt uitstekende, zeer specialistische zorg geleverd. Voor een levertransplantatie of een aidscomplicatie is het EMC de onbetwiste nummer één in de regio. Maar in tegenstelling tot het Havenziekenhuis doet het EMC niet aan ‘gewoon’. Een gewone heupoperatie, een gewone galblaas. Als huisarts moet je praten als Brugman wil je daar iemand mee insturen. De dokters willen best helpen, maar het zijn afspraken tussen directie en zorgverzekeraars die de deur dichthouden. Gelukkig staat de deur van het Havenziekenhuis nog wel open.

En dat moet zo blijven. Honderdtwintig Rotterdamse huisartsen hebben een manifest ondertekend en met een prima betoog geprotesteerd tegen sluiting.

Helaas worden huisartsen – net als patiënten – niet betrokken bij de besluitvorming. Hun betoog wordt niet opgepikt, maar terzijde geschoven als ‘goed meedenken’. De plannen gaan gewoon door.

Op de dag dat een ander Rotterdams ziekenhuis opnames moet afzeggen, omdat het vol zit, krijgen huisartsen te horen dat andere ziekenhuizen de beddenzorg van het Havenziekenhuis gaan overnemen. Nu al lukt het vaak moeizaam om een tweedelijnsziekenhuisbed te vinden, zeker met de vergrijzing en de sluiting van veel verzorgingshuizen.

Directies, we vormen met elkaar een keten in de zorg. Uw overhaaste beslissing iets in die keten te veranderen betekent dat SEH-posten mensen niet meer kunnen doorplaatsen naar beddenafdelingen. Wij wensen geen chaos voor onze patiënten. Eerder zagen we dat bij de abrupte sluiting van de verloskamers in het Havenziekenhuis. De baby’s werden in de gang in de andere ziekenhuizen geboren.

Wij willen een gezamenlijk regioplan. Geen bestuurders die eenzijdig aan touwtjes trekken. De Rotterdamse huisartsen willen in de tweede helft van deze discussie sterk terugkomen en gaan voor handhaving van de bedden in het Havenziekenhuis.