Hou toch eens op

Nee, ik ga niet wéér een blog schrijven over de Coöperatie Laatste Wil. Die lui komen steeds vaker in mijn allergiezone en ik moet aan mijn zielenrust denken. Ik slaap er slecht van, denk er onwillekeurig aan, het geeft te veel stress.

Dus ongeacht de actualiteit over huiskamerhandel in middel X of een halfgare voorzitter die op snoeverige toon beweert ‘heel Apeldoorn’ plat te kunnen leggen met de hoeveelheid die hij in zijn kluis heeft liggen. Ik ga het er niet over hebben. En ook niet over een zonderling uit Eindhoven die met de handel erin al tienduizenden euro’s heeft verdiend. Of die psycholoog die al meer dan honderd mensen het middel heeft verstrekt en niet weet wat mensen ermee gedaan hebben. Inmiddels helpt de CLW op die manier meer mensen aan hun einde dan de eerste de beste motorclub, maar ze mogen er nog steeds mee doorgaan. Maar mij hoor je er niet over, straks moet ik nog aan de ingrijpmedicatie.

Nee, liever heb ik het over een nieuwe folder die van de week bij MC werd meegestuurd. ‘U staat er niet alleen voor’ is de titel en ik las het woord ‘euthanasie’ op de voorkant. Even dacht ik dat hij van de CLW was, allergisch als ik ben. Gaan ze nou aan de marketing via MC, dacht ik? Het moet niet gekker worden. Maar hij is van het Expertisecentrum Euthanasie en bedoeld voor artsen. ‘Zorgprofessionals over hun ervaringen met de consulent van Expertisecentrum Euthanasie’, luidt de ondertitel.

Ik beken dat ik wat sceptisch was toen ze in 2012 als Levenseindekliniek van start gingen. Ik vond de naam te populair, te luchtig klinken en vroeg me af wat er dan niet goed liep in de toenmalige euthanasiepraktijk. Inmiddels hebben ze, met een professionelere naam, een duidelijke, volwassen plek verworven in de zorg en de discussie rond het levenseinde en heb ik mijn scepsis laten varen. Ik kom ze meestal tegen als de eigen huisarts niet kan (vakantie) of wil (religie, verschil van inzicht) meewerken aan een euthanasie. Mijn indruk is wel dat ze vaker de grenzen opzoeken dan andere artsen, bijvoorbeeld bij psychiatrische problematiek of een stapeling van ouderdomskwalen en klaar-met-leven-problematiek. Maar dat oordeel laat ik over aan de Toetsingscommissies. Over de zorgvuldigheid en professionaliteit heb ik als schouwarts eigenlijk nooit vragen. Kom daar maar eens om bij de CLW. Wat een stel blunderende amateurs. Ojee, daar ga ik weer. Ik hou er nu over op!