Blogs & columns
Jeroen Timmerman
Jeroen Timmerman
2 minuten leestijd
Blog

Hiervan ga ik straks wakker liggen

Plaats een reactie

Als ik over een jaar of tien met pensioen ga, weet ik nu al precies waar ik wakker van ga liggen. Van leuke dingen lig je meestal niet wakker, dus het gaat over dingen die door merg en been zijn gegaan.

Natuurlijk, de overleden kinderen. De alles doordringende schreeuw van een moeder die op de Spoedeisende Hulp hoort dat haar zoontje toch verdronken is. Ik denk er al aan als ik met de kinderen over een brug loop. Eigenlijk is het beroepsdeformatie, ik noemde het al eerder. Toch een soort schade door het werk. Wordt daar eigenlijk wel genoeg onderzoek naar gedaan bij artsen? Wie heeft daar nog meer last van? Een forensische collega heeft hulp gezocht nadat hij geconfronteerd werd met de suïcide van een jonge vrouw. Gesprekken, EMDR-behandeling, het hielp goed. Zelfs zo goed dat het hem verbaasde.

En van de suïcides met een ‘laatstewilmiddel’ die ik gezien heb. Wanhopige mensen die ‘geïnformeerd’ zijn door verdwaalde amateurs die zich levenseindeconsulent noemen en vertellen hoe je dat moet aanpakken. Zorgverleners zijn in geen velden of wegen te bekennen. Sterker, die waren omzeild. Het leed en de ontreddering van nabestaanden is onbeschrijflijk en heb ik van dichtbij gezien. En de levenseindekletsclubs, zij kletsen voort. Wat is dat toch met die mensen, zien ze dat gevaar niet? Hoeveel onnodig vroeg overleden mensen heb je nodig om je standpunt bij te stellen, denk ik dan.

En van de mensen die pas weken of maanden na hun overlijden worden gevonden. Aan alles is te zien dat ze vreselijk eenzaam waren. De rommelige woning, de smoezelige kleren, de flessen drank, de uitgesleten zitplek tegenover de tv. Meestal mannen. Geen contact meer met kinderen, buren, vrienden, oud-collega’s. Er is denk ik weinig zo toxisch als eenzaamheid.

Rechtop in bed zal ik ook zitten van kindermishandeling, volstrekt gezonde drugsdoden en zelfs domme beleidsbeslissingen. Dat konden nog wel eens drukke nachten worden.

Maar vrolijke dromen zal ik ook wel hebben. In elk geval over die leuke dronkenlap in de cel. Lekker veel lawaai, zingen, ook de agenten moeten lachen. Ik bekijk hem even voor de zekerheid. ‘Dok, met mij gaat het goed hoor! Alles rondom helemaal in orde hiero! Hebbu ook biero? Dat rijmt haha!’ Zulke mensen houden me gaande.

meer van Jeroen Timmerman

kinderen trauma pensioen
  • Jeroen Timmerman

    Jeroen Timmerman schrijft vanuit zijn ervaringen als forensich arts in dienst van de GGD in Amsterdam. Naast blogs, schrijft hij bij toerbeurt voor de column Veldwerk. In de column Veldwerk komen verschillende specialismen aan bod.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.