Blogs & columns
Blog

Het hellend vlak van de solidariteit

3 reacties

‘Het is tijd de wereld te erkennen zoals die is, niet zoals we graag zouden willen dat die is.’ Deze uitspraak van hoogleraar microbiologie David Livermore gaat erover dat we moeten leren leven met het corona virus. Het lijkt in eerste instantie een open deur, maar bevat een dijk van een levenswaarheid die op velerlei terrein inzetbaar is.

Vervang het woord ‘virus’ door een willekeurig ander ziektebeeld dat je als dokter diagnosticeert en je voelt meteen de pijn, maar ook de potentiële kracht.

Wij als brengers van slecht nieuws weten als geen ander dat ‘acceptatie’ de laatste fase van een rouwproces is, na eerst andere fases vol woede en weerstand. En sommigen geven die weerstand nooit op, waardoor ze hun eigen lijden vaak nodeloos vergroten.

En nu moet de hele bevolking de corona-acceptatiemodus in. Ook de mensen die vinden dat ze er alles aan hebben gedaan (volledige vaccinaties, meerdere malen quarantaine bij klachten en testen testen testen tot het de neusgaten uitkomt) moeten accepteren dat het virus blijft. En dat er in alle vrijheid mensen mogen zijn die niet gevaccineerd willen worden, maar ook dat er mensen zijn die iets minder streng zijn in de quarantaine en de anderhalvemetermaatregel, en die hun mondkapje meestal onder hun kin of in ieder geval niet over hun neus dragen. Dat deze ‘lossere’ groep roet in het eten kan gooien van de strengere groep, dient ook geaccepteerd.

En dat roept direct allerlei solidariteitsissues op: ‘Dan moeten de ongevaccineerden nu ook zelf de toegangstests en hun ziekenhuisopname betalen.’ Maar hoe om te gaan met de gevaccineerde parachutespringer, motorrijder en super-ebiker? Moeten die ook (een deel van) de kosten van hun ic-opname gaan bekostigen? En rokers? Dronken lieden? Waar gaan we de grens van de solidariteit trekken?  

Je voelt dat we bij de blijvende aanwezigheid van het virus steeds verder afglijden op het hellend vlak van het saamhorigheidsgevoel en dat de acceptatiefase nog (lang) niet is bereikt. Ermee leren leven? Dat geldt dan toch zeker niet voor mij?

lees meer van Susanne van der Velde
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • B.H. Kooistra

    Specialist Ouderengeneeskunde, Almere

    O@van Westreenen.

    Of ik links of rechts of precies in het midden van een of ander spectrum, welk spectrum trouwens, sta, wist ik toch al nooit, het is met mijn links of rechts al net als met de wilsbekwaamheid van mijn patienten: dat hangt van he...t onderwerp af. U hebt natuurlijk een punt als u een generalisatie als “ de neoliberale maatschappij” bekritiseert. Helaas is het zomaar indelen van mensen in links en rechts evenmin erg constructief. Kunnen we niet gewoon discussieren zonder elkaar in dit soort vervelende hokjes te stoppen?

  • A.E. van Westreenen

    Arts, Tilburg

    @collega Ruchti
    Ik deel het betoog van collega Van der Velde van harte, en gedeeltelijk het uwe. Volledig eens ben ik het met de idee dat men alles verzekert, los van verbruik of kans daarop; in de praktijk is dat de enige wijze om goed verzekerd te... zijn van goed verzekerden.
    U grijpt echter meteen ook naar de "neoliberale samenleving" die debet zou zijn aan hetgeen zich nu ontvouwt (met selectieve verontwaardiging betreffende het leed dat men 'zichzelf heeft aangedaan') en draait dit ook nog eens naar een standpunt dat de zorgpremie aangewend zou moeten worden voor extra nivellering. Niet alleen heeft altijd een eigen-schuld-dikke-bultmaatschappij bestaan (ooit iemand medeleven horen betuigen aan een gipsvluchter?), maar het idee dat de zorgpremie nog asymmetrischer uitgestrooid zou moeten worden is pas echt mis.
    De zorg wordt grotendeels betaald uit algemene middelen (d.w.z. belastingen) die voor het leeuwendeel worden opgehoest door werkenden en naarmate je meer werkt, al extra. We worden al suf genivelleerd door allerhande wazige instrumenten die daartoe niet bedoeld zijn noch zouden moeten zijn. Mede hierdoor krijg je een ontzettend onregelmatig (en ondoorzichtig) belastingstelsel dat juist de onderkant het hardst raakt (de bovenkant zit niet aan toeslaggrenzen en weet het systeem in de regel beter te navigeren). Juist als u bent voor "de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten", zou u moeten pleiten het nivelleren zuiver via de IB te doen en weg te sturen van suggesties zoals u die nu doet.
    Aanrader tot slot is daarin ook het boek van Omtzigt over het sociaal contract. Daar staan illustrerende grafieken in die worden gecreeerd door wat u (en veel mensen ter linkerzijde van het spectrum) voorstaat.

  • J.J.I. Ruchti

    Specialist ouderengeneeskunde , Drachten

    Bedankt Susanne voor deze blog. Solidariteit is eigenlijk een vies woord geworden in onze neoliberale samenleving die “gezondheid is een keuze” predikt.
    We mogen graag met de vinger wijzen en “eigen schuld dikke bult” denken uit onmacht: blame the v...ictim (want ons zal dit niet overkomen) zie ook de column van Miguel Ekkelenkamp “arme mensen moet je harder straffen”.

    Solidariteit in de zorg wordt ook ontmoedigd door stuntende zorgverzekeraars “alleen dat verzekeren wat je nodig hebt/denkt te hebben”. Een zorgverzekering is geen spaarpot die “uit moet kunnen”, je verzekert je zodat mocht je zorg nodig hebben je niet zodanig in de schulden komt dat je je hypotheek/huur niet meer kunt betalen (je steekt je huis toch ook niet in brand omdat anders
    brandverzekering alleen maar geld gekost heeft)
    De sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen maar o wee als je een inkomensafhankelijke zorgpremie zou gaan vragen want als hoog opgeleide ben ik toch relatief gezond en “verbruik” ik toch bijna geen zorg… (dit bedoel ik ironisch, ben voorstander van Nationaal
    Zorg fonds)

    Ik wens ons allen en de rest van NL veel wijsheid, moed en vrede toe bij het accepteren dat we niet in een maakbare wereld leven

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.