Blogs & columns
Blog

Help, de baby huilt!

6 reacties

Waarom krijgt een huilende baby de diagnose “huilbaby”? Alle baby’s huilen; sommigen meer dan anderen. In het Verenigd Koninkrijk is de diagnose ‘huilbaby’ onbekend. Natuurlijk huilen baby’s in het Verenigd Koninkrijk ook, maar dat een baby huilt, is daar op zichzelf geen reden voor een ziekenhuisopname.

Omdat ik het grootste deel van mijn opleiding tot kinderarts in het Verenigd Koninkrijk heb gevolgd, was ik enorm verbaasd toen ik hoorde dat in Nederland huilbaby’s in het ziekenhuis worden opgenomen. Ik kende het begrip ‘huilbaby’ in het Verenigd Koninkrijk niet eens. Ook niet in Zweden trouwens, mijn geboorteland. Ik heb ook nooit een baby opgenomen die alleen maar erg huilde, zonder onderliggende medische oorzaak vast te stellen.

Na meer dan een jaar als kinderarts in Nederland te hebben gewerkt, weet ik dat dit begrip hier echt bestaat. Op mijn huidige afdeling nemen we ongeveer 50 baby’s per jaar op omdat ze overmatig huilen. Ik vraag me echter af waarom deze baby’s in een ziekenhuis moeten worden opgenomen. In het Verenigd Koninkrijk wordt een dergelijk probleem meestal begeleid door de huisarts of een vergelijkbare zorginstantie. Misschien krijgt ook daar zo’n baby de diagnose ‘koliek’ maar niet via een ziekenhuisopname.

De mens maakt in de eerste paar levensjaren een intensieve sociale en emotionele ontwikkeling door en legt op deze manier de basis voor de toekomst; de zogeheten hechtingstheorie. De hechting van een baby aan zijn omgeving en verzorgers is net zo instinctief als bij andere zoogdieren. Pasgeboren baby’s tonen heel duidelijk hun emoties en ouders reageren daar dan op. Een wisselwerking dus, een kalmerend reflex waarbij een invoelende benadering van ouders dan ook vaak nodig is. Als een baby zonder medische oorzaak extreem veel blijft huilen, dan is hulp nodig voor zowel de baby als de ouders. Langdurige ondersteuning in een thuisomgeving is volgens mij dan ook te prefereren boven een kortstondige, hectischere ziekenhuisomgeving.

  • Ebba Gustafsson Oberink

    Ebba Gustafsson Oberink is werkzaam als kinderarts. Ebba is van oorsprong Zweeds en heeft haar studie geneeskunde in Cardiff, UK gevolgd en haar specialisatie grotendeels in Oxford.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Wim Hartgers

    Huisarts, Amsterdam

    Ik vraag mij af of bij het opnemen van huilbabies het middel niet erger is dan de kwaal. We weten allemaal, dat opname in het ziekenhuis voor veel peuters en babies een traumatische ervaring is, die vaak nog jaren doorwerkt. Bovendien heb ik vrijwel ...nog nooit meegemaakt, dat opname van huibabies heeft geleid tot een diagnose, laat staan tot een behandeling, waardoor het huilen kon worden gestopt.

  • Clara Verbeek

    Huisarts, Hoogeveen

    Ik heb de indruk dat er een toename van "huilbaby's " is door 1) de facebookgeneratie: veel jonge ouders denken dat alle andere ouders fantastisch kinderen hebben die ook altijd mooi op de foto staan. Ik heb de indruk dat jonge ouders minder onderli...ng praten over wat lastig en moeilijk is (over kinderen, partners, werk etc) en meer alleen het mooie plaatje naar buiten tonen. 2) kraamverzorgende die allerlei bakerpraatjes over KISS, verkorte tongriempjes etc vertellen. 3) Ouders van de jonge ouders zijn ook aan het werk en kunnen dus wat minder op rustige, bemoedigende wijze helpen als het even zwaar is. Soms helpt het al als je even een paar uur zonder kind naar buiten mag en geen gehuil hoort (dit is eigen ervaring) 4) Dat maakt dat je als huisarts, ook als je verteld dat het kind niets engs heeft, dit een fase is etc niet wordt geloofd, waarna ze zich bij de chiropractor melden. (die altijd vergelijkt hoe het in maand 3 was en dan 2 mnd later weer, en oh ja: hij/zij heeft ook gemanipuleerd)

  • Catherine Jong, De

    anesthesioloog, Amsterdam

    De huilbaby past goed in het verdienmodel van de chiropractor. Menig chiropractor maakt de ongeruste ouders wijs dat overmatig huilen het gevolg is van een verstuikte nek van de baby opgelopen bij de bevalling. En de chiropractor "behandelt" dat gra...ag tot het over is. Zie ook KISS-syndroom op de website van huisarts.nl

  • Henrike ter Horst

    Jeugdarts KNMG , Arnhem

    Mooie observatie van 'culturele' verschillen. In Nederland worden huilbaby's als het echt niet meer lukt thuis opgenomen op de kinderafdeling. Inmiddels hebben verzekeraars aangegeven dat dit niet meer gewenst is, dus zoeken kinderartsen opnieuw de v...erbinding met de jeugdgezondheidszorg. Terecht, jeugdartsen en jeugdverpleegkundigen zijn voor deze problematiek de aangewezen professionals. Vooral ook om de door schrijfster aangehaalde band tussen ouders en kind. Sensitief ouderschap is niet persé vanzelfsprekend, de eerste 3-4 maanden met een jonge baby kunnen erg heftig zijn door regulatieproblemen bij de baby, onwetendheid bij ouders en verkeerde verwachtingen. Dan is de jeugdgezondheidszorg de plek voor ouders. De meeste huilbaby's worden niét opgenomen, maar 100% voorkomen kan de jeugdgezondheidszorg niet bieden, wij zijn immers lang niet altijd bereikbaar in de avond, nacht en weekenden. Hierover wordt wel nagedacht en op sommige plekken gerealiseerd. Een opname (bijv ter voorkoming kindermishandeling) kunnen wij nooit bieden.
    Inzetten op preventie, sensitief ouderschap, eerste 1000 dagen is nodig om de jeugdartsen en jeugdverpleegkundigen te versterken in hun werk met jonge ouders en hun baby. Dit gaat ondanks alle aandacht voor preventie niet vanzelf. Gelukkig blijven mijn collega's en ik alert en actief op dit onderwerp. Zodat de zorg op de best mogelijke plek geleverd kan worden, dichtbij huis. Met de escape van een opname als het echt niet anders kan. Liever een baby in een ziekenhuisbed dan gesmoord of in een kliko.
    Laat de zorg rondom deze kinderen en ouders een gezamenlijke zijn van jeugdarts, kinderarts en huisarts. En laten we vooral normaliseren en uitleg geven over verwachtingen, het 4de trimester buiten de buik en regulatieproblemen.

  • Marion Kemp

    Huisarts, Linne

    Als een volwassene veel huilt wordt gezocht naar de oorzaak. Een baby heeft hier evenveel recht op.
    Dus een opname op voorhand uitsluiten zou niet terecht zijn.
    Daarnaast zijn ouders soms ten einde raad en is het overdragen van hun meest dierbare... aan professionals soms de beste oplossing.
    Tijdens een opname wordt er naar mijn mening niet alleen een slaapplaats en voeding gegeven maar ook geobserveerd en beleid bepaald. Ik zie deze inzet van de kinderartsen en medewerkers wél als waardevol.

  • Dolf Algra

    commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, Rotterdam

    Interessante observatie, die aanzet tot overdenking. Blijf jezelf verbazen aub !

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.