Gefopt

'Een werknemer die twijfelt over het oordeel van een bedrijfsarts kan voortaan om een second opinion bij een onafhankelijke bedrijfsarts vragen', schrijft de minister van SZW in een persbericht op 28 januari 2015. Nu, twee jaar later, komt de minister daarop terug, terwijl het er in zijn wetsvoorstel 'nieuwe arbowet' veelbelovend uitziet.

De arboWET wordt nu een kleine vier jaar geëvalueerd en resulteerde eind 2015 in een wetsvoorstel. Dat wetsvoorstel is inmiddels bij de Eerste Kamer aangekomen. 

Het arboBESLUIT bevat uitvoeringsregels van de arboWET. Een wijzigingsvoorstel van dat arboBESLUIT ligt momenteel ter 'internetconsultatie'.

In de nieuwe arboWET biedt de minister werknemers inderdaad een 'andere bedrijfsarts' als hij er met de bedrijfsarts van de werkgever niet uitkomt. 

Maar in zijn voorstel om het arboBESLUIT te wijzigen krijgt de werknemer weliswaar de mogelijkheid om een second opinion te vragen... maar NIET aan een bedrijfsarts van zijn keuze... Alleen aan een bedrijfsarts die net zo afhankelijk is van zijn werkgever als de primaire bedrijfsarts.

Met andere woorden: de werknemer wordt gefopt.

Waarom een eigen bedrijfsarts voor de werknemer? De vakbonden hebben laten weten dat ze niet altijd vertrouwen kunnen stellen in de bedrijfsarts van de werkgever omdat het er soms op lijkt dat ook voor de bedrijfsarts geldt: wiens brood men eet... diens woord men spreekt.

Volgens het nieuwe arboBESLUIT kan een werknemer alleen maar een second opinion vragen aan een bedrijfsarts die, net als de primaire bedrijfsarts, óók afhankelijk is van zijn werkgever. Het is zelfs zo dat werkgever en zijn (primaire) bedrijfsarts contractueel met elkaar afspreken wie second opinion-bedrijfsarts kan zijn. 

Dit voedt de achterdocht van de werknemer tegenover de bedrijfsarts van zijn werkgever: 'Zie je wel... in een verzuimkwestie sta ik in mijn eentje tegenover een geconsolideerde werkgever met zijn bedrijfsartsen.' Zeker als die bedrijfsarts tot een oordeel – advies zo je wilt – komt waar de werknemer niet blij mee is. En dat is de belangrijkste reden om een andere bedrijfsarts te raadplegen.

De ontsnappingsmogelijkheid die de minister biedt is een wassen neus. De minister stelt dat de werknemer met zijn werkgever mag uitonderhandelen of hij toch niet een eigen, onafhankelijke, bedrijfsarts mag kiezen.

Dit is een naïeve gedachte. Immers: de werknemer wil een eigen bedrijfsarts OMDAT hij bedenkingen/ twijfels heeft over de ONafhankelijkheid van de werkgever-bedrijfsarts. Die twijfel uiten tegenover zo'n belangrijke figuur, iemand die je kan maken en breken, als je werkgever, zal makkelijk als achterdocht geïnterpreteerd worden. En achterdocht bij zo'n belangrijke persoon zal een werknemer willen voorkomen en hij zal afzien van de mogelijkheid een second opinion te vragen.

Of... is dat nu juist de bedoeling van de minister? De VVD, de coalitiepartner immers, stemde tegen zijn nieuwe arbowet!

De invoering van de nieuwe arbowet is al een paar maal op een bepaalde datum voorzien. Recentelijk echter heeft het ministerie de invoering van de wet uitgesteld tot, op zijn vroegst, 1 juli 2017. Maar ik moet nog zien of zijn wetsvoorstel de Tweede Kamerverkiezingen op 15 maart overleeft. Ik heb daar een hard hoofd in.

Het is zomaar mogelijk dat die onzinnige beperking van het recht op een eigen, onafhankelijke, bedrijfsarts – überhaupt het onzinnige recht op een second opinion (naast het deskundigenoordeel door het UWV) – door de nieuwe regering naar de prullenbak gepromoveerd wordt.

Inmiddels is de internetconsultatieperiode afgesloten. 50 van de 92 reacties maken melding van wat ik in deze blog schrijf: de minister komt terug op zijn eerdere voorstel om een werknemer zijn eigen bedrijfsarts te gunnen.