Feestbeest

Zin in een hilarisch verhaaltje om u een momentje te vermaken in deze komkommertijd? Ik hoorde het laatst op een gezellige dokters-onder-elkaar-barbecue.

Gelukkig gaat het over een Belgische collega, dus ik kan er gerust in Nederland over roddelen. U kent haar toch niet. Ik wel. Geweldige vrouw, schat van een vriendin en als ze niet als radioloog aan het werk is, feestbeest eersteklas. Laten we haar Kelly noemen. Zo’n Johnny-en-Marina-naam (de Vlaamse versie van Sjonnie en Anita) zou ze wel appreciëren. Zelf is ze namelijk op haar beste momenten ook een beetje marginaal. 

Vrolijk vertelt ze op zo’n heerlijke zomeravond op het terras haar verhaal. We waren al volop in bier en burgers gevlogen en zo kwam het op haar voorliefde voor alcoholvrij bier: ‘Ik hing aan het einde van de werkdag zo’n beetje te leunen op mijn stabureau, in mijn linkerhand een flesje alcoholvrij bier en in mijn rechterhand de dictafoon waarin ik het protocol van de MRI op het scherm voor me aan het dicteren was… Soundblock koptelefoon op m’n hoofd en een beetje staan wiegen op een loungemuziekje…’

Plots dook achter haar ‘de droogste internist van het hele ziekenhuis’ op. ‘Hij stond een hele tijd achter mij met twee vrouwelijke assistenten zonder dat ik het merkte. Toen ik mij omdraaide keek ik in zes grote ogen vol ongeloof.’ Ze verslikt zich bijna in haar SchuppenBoer bier (met de lokale streekbiertjes weet ze al even goed raad als met de alcoholvrije variant) terwijl ze de situatie beschrijft: ‘En die keken zo van mij naar dat flesje in mijn hand en dan weer naar mij…’ Ondertussen bijna hikkend van het lachen: ’Ik voelde me compleet in elkaar schrompelen toen ik besefte hoe dat eruitgezien moet hebben, wat moet die man wel denken?’

Waarop haar man, chirurg, naast haar gezeten en de hele avond sober gebleven met bier en burgers – want hij is van wacht – stoïcijns opmerkt: ‘En dan klaag jij dat je geen respect krijgt van de clinici?’

Cheers Kelly, drink er nog eentje, en blijf vooral je heerlijke zelf. Droogstoppels zijn er al genoeg. Of in Kelly’s eigen woorden: ‘Get a life, denk ik dan.’