Een zaadje voor de toekomst

Onlangs was op het nieuws dat soldaten uit Oekraïne uit voorzorg hun zaad invriezen. Dit om hun nageslacht met hun huidige partner/echtgenote een kans te geven in het geval zij omkomen op het slagveld. In een levensbedreigende situatie word je gedwongen om over zulke zaken goed na te denken en te bezien wat je opties zijn. Ook is er tegenwoordig steeds meer aandacht voor geplande dan wel uitgestelde fertiliteitstrajecten. Dit gelet op de veranderende sociale en financiële situatie van (vaak) werkende mensen in de samenleving. Anders dan bij de Oekraïense soldaten is dit meer vanuit carrièreverwachting dan om de levensverwachting.

Hier in de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) krijg ik steeds vaker vragen van jonge professionals over het invriezen van eicellen en zaadcellen. Sommigen hebben een partner, anderen niet, de meesten zijn niet getrouwd of single. Ze zijn superdruk met werk en andere activiteiten, en nog niet bereid om dit op te geven voor een partner en een gezin. Ze realiseren zich echter ook dat ze ouder worden en willen het risico op verminderde/geen vruchtbaarheid zo klein mogelijk houden. En daarmee de kans op eventueel nageslacht niet voorbij laten gaan.

Medisch gezien is er veel mogelijk op het gebied van fertiliteit, alleen verschillen de voorschriften per land. Dubai is daar geen uitzondering op, waarbij wel gezegd moet worden dat de regels in de loop der jaren wat versoepeld zijn. Dit kan mede te maken hebben met de sterk veranderende populatie waar ondertussen nog maar 10 procent autochtoon is, en 90 procent allochtoon/expat. Misschien zullen de regels makkelijker gemaakt worden om het land aantrekkelijk te houden voor buitenlandse jong talenten die later ook (of toch) een kinderwens hebben.

Volgens de laatste richtlijnen is het hier mogelijk, ook voor ongetrouwde vrouwen, om je eicellen te laten invriezen. Maar deze eicellen kun je pas gebruiken als je getrouwd bent. Voor de man is het soepeler: invriezen en gebruiken van zaadcellen kan ongeacht de burgerlijke staat. Je kunt ook embryo’s laten invriezen; er wordt echter pas fertilisatie toegepast als je getrouwd bent. Dus geen embryo’s voor het huwelijk.

Het transporteren van eicellen uit de VAE was voorheen absoluut onmogelijk. Maar heeft iemand toch permissie gekregen van het ministerie van Gezondheid. Dit betekent niet dat ‘de grenzen opengaan’ maar dat er mogelijk ruimte ontstaat voor speciale uitzonderingen. Het is een begin.

Het gebruik van donorzaad of donoreicellen is hier niet toegestaan. Eicellen transporteren naar het buitenland om eventueel te gebruiken voor donorinseminatie mag vooralsnog niet. Maar ook hier zijn er een of twee casussen geweest die uiteindelijk toestemming van het ministerie hebben gekregen. Gelukkig is dit geen kip-eiverhaal. Het is immers niet verplicht om alhier een invriesprocedure te ondergaan. Veel patiënten gaan tot op heden naar het buitenland of hun thuisland om daar hun eicellen te laten invriezen. Wie goed voorbereid is, plant alvast een zaadje voor de toekomst.