Een veroordeling door het tuchtcollege kan iedereen overkomen

Deze week valt er bij veertien artsen, twee tandartsen, twee verpleegkundigen en twee gz-psychologen een gevreesde envelop op de deurmat. Een brief van het tuchtcollege. Enorm schrikken natuurlijk. Denk niet dat het jou niet kan overkomen. Je kunt nog zo met ziel en zaligheid je werk doen, nog zo open staan voor kritiek, nog zo zorgvuldig omgaan met klachten… een tuchtklacht kun je niet zeker voorkomen.

Van die twintig klachten worden er veertien afgehandeld in de raadkamer. Je hoeft dan niet voor te komen, maar voordat je dat weet ben je de nodige tijd en moeite verder. Zes van de twintig moeten wel voorkomen. Dus veel stress, veel tijd om een verweerschrift te schrijven, veel kosten voor de verdediging. Dan de zitting. De aanklager komt soms niet eens opdraven, maar als aangeklaagde wil je je natuurlijk verdedigen. Dat moet je met tact doen. Niet blijk geven van je verontwaardiging, al ben je overtuigd van je gelijk, maar je nederig en toetsbaar opstellen. Bij drie van de zes wordt de klacht ongegrond verklaard. Die andere drie krijgen een waarschuwing, soms een berisping en nog minder vaak een doorhaling of schorsing.

Hebben die drie echt foute dingen gedaan? Dingen die wij nooit zouden doen? Nou, dat is nu net het punt. Zo wordt het door de meeste mensen die het tuchtrecht een beetje kennen niet ervaren. Meestal zijn het bagatelzaken, volgens de in tuchtrecht gespecialiseerde jurist Oswald Nunes. De tuchtcolleges zelf weten eigenlijk ook niet goed weet wat ze ermee aan moeten. Dat blijkt wel uit het volgende. Van de drie veroordeelden gaan er twee in hoger beroep bij het Centraal Tuchtcollege. Dat oordeelt in ruim 60 procent (!) anders dan het regionaal tuchtcollege, meestal minder streng. Dat geeft wel aan hoe weinig consistentie er is in de oordelen.

Begrijp me goed. Natuurlijk moeten patiënten beschermd worden tegen BIG-geregistreerden die laakbaar handelen. Maar op de huidige manier is er wel heel veel nevenschade. Veel tijd, geld en moeite voor niks bij aangeklaagden, en defensieve geneeskunde bij nog veel meer mensen. Zijn patiënten dan wél tevreden? Nee, die zijn teleurgesteld en voelen zich niet gezien. Deskundigen vinden dan ook dat het tuchtrecht meer kwaad doet dan goed. Waarom houden we het dan in vredesnaam in stand?

Dat er nog niet eerder een opstand is uitgebroken tegen het tuchtrecht komt ook omdat veel mensen denken dat dat tuchtrecht alleen echt laakbaar gedrag afstraft. Maar dat is dus niet zo. Verder speelt mee dat de kans op een tuchtklacht niet heel groot is, zeker niet als je geen huisarts, psychiater of tandarts bent. En de meeste mensen hebben wel wat beters te doen of ze weten niet wat ze met hun gevoel van onrecht aan moeten. Je kunt voor steun terecht bij Stichting Van Klacht Naar Kracht, voor medische professionals.

Maar je kunt je nu ook laten horen! Steun turecht.nl. Er zijn al 720 mensen die hebben ondertekend. Of we erin slagen tot een werkelijk kwaliteitsverbeterend tuchtrecht te komen weet ik niet. Maar alleen al het proberen is de moeite waard.

Luister ook naar De zorg van Levi & Van Santen - Afl. 24 - 3 december - Tijd om door te pakken, crisissalaris en tuchtrechthervorming. | MedFeed Podcasts  vanaf 13 minuten

En naar ‘Code zwart bestaat niet’ | medischcontact  vanaf 13.30 

voetnoot

1. Zie Informatie – Turecht