Een rare rode je-weet-wel
1 reactie‘Echt dokter, zijn hele … u weet wel… was helemaal een gekke kleur rood en hij kreeg het er niet afgepoetst. Nee, dit is echt helemaal niet goed geweest, dat kan niet voor onze dochter.’
Tegenover me zit een vriendelijke Iraakse vrouw, ongeveer van mijn leeftijd, samen met haar dochter, een prachtig 20-jarig meisje met ravenzwart haar en grote sprekende bruine ogen. Een paar maanden geleden zag ik ze samen voor het eerst, in tranen. Want het meisje gaat volgend jaar trouwen. ‘Maar ja’, zei haar moeder, ‘ze is ongelofelijk dom geweest en is al met een jongen naar bed geweest.’ Ze wilden graag alles weten over een maagdenvliesreconstructie.
Nu is deze vraag niet ongewoon. Helaas is het nog steeds zo dat er in bepaalde culturen tijdens de huwelijksnacht vanuit wordt gegaan dat er bloed vloeit. Wat natuurlijk lang niet bij alle vrouwen zo is, de eerste keer dat er gevreeën wordt. Maar voor families is dat soms nog steeds erg belangrijk en is het een schande op het moment dat dat niet zo is.
Wat wel bijzonder was, was dat deze mooie jongedame samen met haar moeder kwam. Dat geeft aan dat ze thuis in ieder geval wel de ruimte gehad heeft om dit in alle openheid te bespreken, dat ze er niet, zoals sommige andere meisjes, alleen voor staat met alle onzekerheid en angsten die daarbij komen. Ik probeerde uit te leggen dat een maagdenvliesreconstructie niet helemaal voor de hand ligt, dat er ook nog andere opties zijn en dat een van onze gynaecologen daarin gespecialiseerd is. Daar wilden ze dan graag heen.
Nu zie ik ze samen terug. Ze hebben uitgebreide gesprekken gehad met de gynaecoloog, over de mogelijkheden. Ze weten dat ze met alle opties de mythe van het bloedverlies in de huwelijksnacht in stand houden. Ze hebben besproken dat ook na een reconstructie er niet altijd bloedverlies optreedt, zoals je misschien zou verwachten. En dat er ook de mogelijkheid is tot het gebruik van hormoontabletten, zodat een onttrekkingsbloeding opgewekt wordt tijdens het vrijen. Maar, waar ze uiteindelijk voor gekozen hebben, is de huwelijksnachtpil.
De huwelijksnachtpil is een karmozijnrode pil, die je voor 80 euro kunt kopen en in de vagina inbrengt. Die door het vrijen kapotgaat en dan lijkt het alsof er bloedverlies optreedt.
‘Nou’, had de moeder tegen de gynaecoloog gezegd, ‘dan wil ik dat eerst weleens even met mijn man uitproberen voordat ik mijn dochter dat laat doen.’ En dat hadden ze dus gedaan met een rare rode je-weet-wel van haar man tot gevolg…
Nu weet ik niet of dit toevallig een kwalitatief minder goede pil was, zo open wordt er meestal niet over gesproken.
meer van marieke dijkzeul
Gadellaa
Huisarts, Nagele
25 Jaar geleden kreeg ik ook die vraag gesteld als verloskundig-actieve huisarts en wel tijdens het huwelijksfeest. Er was namelijk geen bloed gevloeid. Hij is geboren Nederlander met Turkse ouders. Zij is net uit Oost-Turkije aangekomen en spreekt g...een woord Nederlands. Een penibele situatie. Als ik zeg dat ze maagd is en ze blijkt zwanger dan is mijn naam bezoedeld. Als ik zeg dat ze geen maagd is wordt ze teruggestuurd en verstoten of ze blijft hier zonder bestaansmogelijkheden. Wat moet ik hier mee? Ik vroeg een mok thee en ging zitten. Ik legde uit dat de kern van een huwelijk is dat je maatjes wordt. En dat je je daar nu voor uitspreekt. In dik en in dun. En dat zullen we later zien, als het puntje bij het paaltje komt: of beter gezegd als het puntje aan de horizon een paaltje of je maatje blijkt te zijn. Vervolgens vroeg ik beide of ze echt dit huwelijk wilde. Dat wilden ze. Toen legde ik uit dat als ik de vrouw was en als al in de eerst nacht mijn betrouwbaarheid in twijfel zou worden getrokken dat mijn partner de rest van zijn leven aangebrande aardappels zal eten. Ik vervolgde dat er ooit een Russische tsaar was die met een vrouw trouwde waarvan hij wist dat ze een relatie ervoor had gehad. Hij hield van haar en sneed in zijn hand, besmeurde het beddengoed en toonde het beddengoed aan het volk. Ik vroeg ze de slaapkamer in te gaan, mij een nieuw kop thee te brengen en in de tijd dat ik de thee uitdrink na te denken en pas terug te komen met hun antwoord als mijn thee op is: We gaan voor elkaar of moet ik haar onderzoeken? Na mijn thee kwamen ze terug: We gaan voor elkaar. Iedereen blij. Ik vertelde dat ik van mijn vader geleerd had dat je minimaal een nacht moet slapen over een belangrijke beslissing. Dus ik vroeg mijn derde glas thee en stuurde ze terug de slaapkamer in..... Wederom was hun antwoord: We gaan voor elkaar.