Een pot met keien

‘Waar zegt u dat u me gaat opereren?’
‘In het ziekenhuis 35 kilometer verderop.’
‘En waarom, als ik vragen mag? Waarom niet in het ziekenhuis waar we nu zijn?’
‘Nou, dat heet “de juiste zorg op de juiste plek”, volgens het ministerie.

‘Kunt u me dat eens uitleggen? We zijn toch nu samen op een prima plek? En u kunt die juiste zorg toch ook hier verlenen?’

‘Nou ja, om te opereren in dit ziekenhuis is heel duur. Ze willen hier alleen complexe patiënten doen waar extra dure apparatuur en intensive care voor nodig is.’

‘O. En dat is rendabel?’

‘Hele goede vraag, ik vind het ook moeilijk uit te leggen. Want als je een pot maximaal wilt vullen met keien, kiezels en zand, dan is het over het algemeen niet verstandig om alleen grote keien in de pot te doen en ze niet aan te vullen met kiezels en zand, zodat je de pot (in dit geval ok-tijd) maximaal benut, maar ja, ik heb geen economie gestudeerd, hè?

In ieder geval, u mag zich morgen dus melden bij de receptie van het ziekenhuis 35 km verderop.’

‘En dokter, hoe kom ik daar? Mag ik zelf rijden?’

‘Eh, nee, dat kan niet, u kunt niet na de operatie en narcose zelf naar huis rijden. Dus u moet zich even laten brengen en halen.’

‘Door wie dan dokter?’

‘Uh, ja er rijden ook taxi’s? Kunt u met uw zorgverzekeraar bespreken hoe dat zit met de vergoeding?’

‘O, dat heb ik weleens vaker geprobeerd, maar dat had ik dan in drievoud vier weken geleden moeten aanvragen, bij wijze van spreken. Daarvoor ben ik nu denk ik te laat. Kan ik met het openbaar vervoer?’

‘Goede vraag, even op de ov-app kijken. Maar ik denk trouwens dat u na de operatie niet graag op de bus, trein en metro wacht en ook nog al die overstappen maakt. Heeft u geen lieve buurvrouw die even mee wil?’

‘Even? Dan moet ze me ’s ochtends brengen en ’s avonds weer halen (4x 35 kilometer) of uren wachten in het ziekenhuis tot ik klaar ben. Dat kan ik niet van haar vragen en al helemaal niet op zo’n korte termijn. Ze heeft ook gewoon een baan en een leven.’

‘Ah, oké. En is er niet iemand anders die u kan helpen?’

‘Mijn kinderen wonen een paar uur hiervandaan en zijn zelf druk met hun kinderen en banen. Mijn broer en zus wonen ook op minstens een uur en die kunnen niet meer echt rijden. Goh, ja, ik zit te denken. Wie zou me dan kunnen brengen en halen?’

‘En anders toch een taxi bestellen en het geld via de belastingdienst aan het eind van het jaar terugvragen?’

‘U bedoelt dat ik dan een jaar lang moet wachten op teruggave van die 90 euro? Ik kan dat geld eigenlijk niet zo goed missen met mijn AOW-tje.’

‘Nee, snap ik. Is ook veel geld. Even denken hoor. Ik ga zelf met de trein normaal. Maar misschien moet ik dan toch met de auto gaan en u oppikken en terugbrengen? Maar dan moet u wel de hele dag wachten tot ik klaar ben met opereren en vergaderen daarna.’

De juiste zorg op de juiste plek: het is soms voor alle partijen toch nog even zoeken naar hoe die zin te interpreteren. Zou diegene die dat bedacht heeft zelf enig idee hebben over hoe dat in de praktijk moet worden uitgevoerd en hoeveel geld dit ons als burger uiteindelijk oplevert (dan wel kost)? Zal het geen kwestie van vestzak-broekzak zijn? Zal diegene weleens een conversatie als bovenstaand met een patiënt hebben gevoerd? Überhaupt een conversatie met een patiënt hebben gevoerd? En zal diegene weleens op zo’n fantastisch teambuildingsprogramma een pot hebben moeten vullen met zoveel mogelijk keien, kiezels en zand en dan tevreden zijn geweest met alleen wat keien? De juiste zorg op de juiste plek. Mmm, juist ja, voor wie eigenlijk?