Blogs & columns
Blog

Een plan van de familie...

1 reactie

Mijn oude moeder die binnenkort haar 92ste verjaardag viert en dan hopelijk haar eerste achterkleinkind in haar armen houdt, werd een paar weken geleden ziek.

Die zaterdag leek het erop dat ze voor het eerst in haar leven delirant was, dus adviseerde ik mijn zus, die bij haar in de buurt woont, toch maar om de huisartsenpost te bellen. De huisarts kwam zonder mopperen, stelde een infectie vast en schreef een antibioticum voor. Het delirante beeld knapte op, maar moeder bleef erg moe en wilde liefst de hele dag slapen. Ik zocht haar dit weekend op en meldde de zorginstelling keurig per mail dat ik voor haar zou koken, zodat ze niet opgehaald hoefde te worden voor de maaltijd. En natuurlijk zou ik er ook voor zorgen dat ze haar dagelijkse portie medicijnen innam. Zo gezegd, zo gedaan. Terwijl ik op weg toog naar het zuiden, stuurde de zorgcoördinator een dringende mail. ‘Zo ging het niet langer!’ Omdat mijn moeder verzwakt was door de infectie, kon ze niet goed meer staan, en dat leverde te veel problemen op voor de verzorging. Of de familie maar met een plan kwam. Ze verwachten op korte termijn, dat wil zeggen maandag, een voorstel.

We zijn de beroerdsten niet en hielden zondagavond ijlings een spoedberaad, maar vroegen ons toch wel af of dit nu de bedoeling was van het ‘samen optrekken’ in de zorg voor ouderen. De dwingende toon – en dit was eerlijk gezegd niet de eerste keer – en vooral het feit dat wij maar met een plan moesten komen, baarden ons zorgen. Hoe goed zorgen zij eigenlijk voor onze moeder? Bovendien, voordat we überhaupt een plan kunnen opstellen, moeten we weten wat de zorgorganisatie samen met het wijkteam – en die twee met elkaar laten communiceren is ook een uitdaging! – dan wel te bieden heeft.

Uiteindelijk hebben we gezamenlijk een plan kunnen opstellen. Dus de soep werd gelukkig niet zo heet gegeten, maar het heeft wel even weer een stresspiek veroorzaakt. Hoezo overbelaste mantelzorgers?

En het volgende probleem dient zich al aan. Moeder past eigenlijk niet meer in het zorgzwaarteprofiel dat deze organisatie kan bieden. Dus moeten we op zoek naar een volgende plek voor haar en voor het zorgzwaarteprofiel waar ze voor in aanmerking komt, is er een flinke wachtlijst voor een plekje. Heel fijn om zo nog wat verhuisbewegingen mee te mogen maken in de laatste jaren van je lange leven.

Nu maar hopen dat ons mam toch weer vanzelf een beetje opknapt, zodat we de komende maanden samen goed doorkomen op deze plek, waar ze het best naar haar zin heeft.

thuiszorg mantelzorg
  • Henriëtte van der Horst

    Henriëtte van der Horst is huisarts niet praktiserend en emeritus hoogleraar huisartsgeneeskunde.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Anoniem

    arts, Rotterdam

    Tja, zo gaat dat in de zorg tegenwoordig. Echter, als je particulier gaat, is het zó geregeld. Dan is 24-uurszorg met wakkere nachtzorg zomaar geregeld. Of met slapende zorgverlener 's nachts. En het is ook weer zomaar af te bouwen zodra het weer gaa...t.
    Maar ja, dat is voor de happy few. Zuster Jansen heet die service. Voor onze ouders was het tijdelijk een uitkomst!

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.