Een onsje zelfvertrouwen
8 reactiesWe zitten tegenover elkaar in de spreekkamer. We zijn allebei uit hetzelfde bouwjaar, toch begint ze elk gesprek opnieuw met ‘u’. Inmiddels voelt ze zich comfortabel genoeg om in huilen uit te barsten. Alle onderzoeken laten tot dusver geen antwoord zien. Ze snikt. ‘Is er dan helemaal geen reden waarom ik zo dik ben?’
Het raakt me. Deze jonge vrouw, in de bloei van haar leven, is elke vorm van zelfwaardering kwijtgeraakt. De tranen biggelen over haar wangen. Ze werkt ook in de zorg, maar door haar overgewicht lukt het haar eigenlijk niet meer. Ze heeft geen partner en lijkt zich ook van vrienden af te wenden. Schaamte? Verdriet? Het steunsysteem wordt steeds dunner. Slechte dagen lijken de overhand te krijgen en daarmee het snackgedrag ook. De vicieuze cirkel van eten, schuld en opnieuw eten versnelt zichzelf.
Inmiddels heb ik een ingang gevonden om psychologische hulp in te schakelen. Ze is welwillend. Ze zit opgesloten in haar eigen lijf en wil alle hulp aanvaarden.
’s Avonds als ik in de auto terug naar huis rijd luister ik een podcast over body positivity. Een (online) beweging om vrouwen (en mannen) in elke soort en maat te respecteren en te omarmen. Elk mens mag zich zelfverzekerd, gewenst en de moeite waard voelen. Daar heeft een maatje meer of minder niets mee te maken.
Ik denk aan mijn patiënte van vanmiddag. Daarna glijden mijn gedachten af naar alle patiënten bij wie ik dit jaar gezegd heb ‘dat het beter zou zijn om af te vallen’ of ‘dat het cholesterol nu wel erg uit de pas loopt’. Maar heb ik wel oog gehad voor de mens achter de patiënt?
Potverdorie, zo heb ik ineens enorm de balen van mezelf. Want ik, gewoon als jonge vrouw zonder witte jas, sta zelf ook wel eens huilend voor de spiegel. Met een normaal BMI. Gebrainwasht door de maatschappij van size zero en photoshop.
Ik besluit dat ik haar in mijn volgende consult in ieder geval ga zeggen dat ze enorm de moeite waard is. Ik denk dat haar gebrek aan zelfliefde een groot onderdeel is van het probleem. Daarnaast, van een onsje extra zelfvertrouwen is nog nooit iemand een kilo zwaarder geworden!
Meer van Anouk van Houten
R van den Doel
Aios Huisartsgeneeskunde, Amsterdam
Volgens mij is de essentie van het stuk ook niet dat je morbide obesitas als iets positiefs moet bestempelen, maar dat je altijd oog moet hebben voor de persoon die lijdt aan dit ziektebeeld. Waardering en begrip voor de persoon vanuit de zorgverlene...r zouden zomaar eens tot een betere therapietrouw kunnen leiden.
Andries Slootweg
Cardioloog, Markelo
Gezien de reacties op mijn bijdrage graag nog deze toevoeging. Met alle aandacht voor de complexiteit van het ontstaan van morbide obesitas, en vanuit oprechte betrokkenheid voor patienten die hiermee te maken hebben, heb ik mijn zorg uitgesproken ov...er een beweging die dit drama (wat het in mijn ogen toch echt is, ik heb dagelijks in de spreekkamer te maken met de ernstige gevolgen) als iets positiefs bestempelt. De metafoor is misschien wat ongelukkig gekozen. Het woord "rot" mag natuurlijk nooit gaan over de mensen die dit betreft, daar neem ik bewust afstand van. Alleen over de effecten van de vetopstapeling. Die effecten worden niet anders als je ze positief benoemt. Graag bied ik echter mijn verontschuldigingen aan als e.e.a. wat 'horkerig en onbeschoft" overgekomen is. Dit geldt ook de scribent, ik waardeer haar meegevoel met betrokken obese patiente. Alleen, maar dat is een ander thema, moeten betrokkenheid en respect voor de patienten, naar mijn beleving, altijd blijken uit onze manier van werken en onze bejegening van de patienten. Voor mijzelf zou het niet goed voelen om dat expliciet te zeggen. Ik hoop hiermee enige nuance aangebracht te hebben.
Desiree Hairwassers
Patient advocate borstkanker en erfelijke aanleg voor borst- en eierstokkanker, Huissen
Oh die reactie van Andries Slootweg laat precies zien waar het rot. Nul kennis van het complexe probleem obesitas en nul gevoel voor wat mensen wel en niet helpt. Geen enkel dik mens in de wereld is zich niet bewust van zijn of haar omvang. Die zogen...aamde eerlijkheid is dus vooral onbeschofte horkerigheid, die niet eens werkt. Voor wie doe je het dan?
De blog vind ik ontzettend lief. Zo is het. Met compassie bereik je mensen. Niet met ze neertrappen.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Keuter: Eh... Ik neem vast een voorschot. Afvallen? Doodgaan? Iets anders kan ik niet bedenken...
Emile Keuter
Neuroloog, Aruba
Ik hoop dat de redactie deze reactie van dokter slootweg wil plaatsen in het tijdschrift met daarbij een prijsvraag voor het invullen van die stippeltjes. Geweldig bedankt voor deze archetypische opmerking!
Andries Slootweg
Cardioloog , Markelo
Naar mijn beleving schieten we er niets mee op. Dat hele body-positivity verhaal is als het overschilderen van een rot kozijn. Het ziet er weer goed uit, maar van binnen rot het gewoon door. Men probeert elkaar en zichzelf iets wijs te maken. Een op...merking van de dokter dat men er toe doet. Is in dat kader ook een losse flodder, waarmee niemand geholpen is. Als we elkaar echt serieus nemen, zijn we eerlijk tegen elkaar. En dan is er maar één oplossingsrichting mogelijk....
Andries Slootweg
Cardioloog , Markelo
Naar mijn beleving schieten we er niets mee op. Dat hele body-positivity verhaal is als het overschilderen van een rot kozijn. Het ziet er weer goed uit, maar van binnen rot het gewoon door. Men probeert elkaar en zichzelf iets wijs te maken. Een op...merking van de dokter dat men er toe doet. Is in dat kader ook een losse flodder, waarmee niemand geholpen is. Als we elkaar echt serieus nemen, zijn we eerlijk tegen elkaar. En dan is er maar één oplossingsrichting mogelijk....
Emile Keuter
Neuroloog, Aruba
Helemaal wat ik ook bedoel in mijn eigen blogje. Behandelingen waaronder ik het verlagen van het cholesterol voor het gemak ook even schaar, werken veel beter na wat ik-versterking. Gelukkig vind je dat zelf uit. En deel je het met ons. Dankjewel Ano...uk en ga zo door, Emile