Een heerlijk probleem

Herken je dat? Sommige dagen en weken gaan voorbij met ‘standaard’ diensten draaien. Standaard in de zin van: de patiënten komen met klassieke klachten, duidelijke symptomen, herkenbare aandoeningen, kenmerkende zwellingen, bloedingen. Bij sommige kun je al een inschatting maken van wat het euvel is als ze nog maar net twee minuten binnen zijn.

Na alle jaren ervaring merk ik steeds meer dat je deze gevallen op je ruggenmerg kunt doen: aandoening A, procedure B, behandeling C, medicatie D, en routinematig wikkel je klachten af. Het is natuurlijk prettig om in je routine te zitten en heel goed te weten wat je wanneer, waar en hoe moet doen. Maar toch snak je af en toe naar iets bijzonders, iets anders, een casus waar je niet direct een oplossing voor hebt, maar waar je dieper voor moet graven, zoeken en overleggen. Alsof je een nieuwe puzzel krijgt.

Vrij recentelijk overkwam mij dit met een patiënte: een jonge Egyptische vrouw onder de 40 komt met een vage klacht. Het was niet een type die voor elke kriebel medisch advies komt vragen, maar deze keer zat het haar niet lekker. Onregelmatige cyclus, afscheiding, en een zeurend gevoel in haar buik.

‘Dokter, wat denkt u?’ ‘Laten we eerst even gaan kijken’, stel ik voor.

Bij de eerste aanblik van haar vagina schiet er al direct door mijn hoofd: mm, dit ziet er anders uit dan normaal. Andere verkleuring van het weefsel, andere densiteit. Mede dankzij mijn ervaring binnen de oncologie wordt je getriggerd om dergelijke afwijkingen goed nader te onderzoeken. Mijn systeem gaat naar overdrive: biopt nemen, lab bellen dat ze het met spoed moeten behandelen, naslag plegen. Omdat aan onze kliniek direct het lab verbonden is kan ik binnen een dag al uitslagen krijgen.

Mijn vermoedens worden ondersteund door de uitslag: een vaginacarcinoom in situ, een zeldzame aandoening die slechts 0,2 keer per 100.000 voorkomt. Een bijzonder geval dat je helemaal uit de routine haalt en je alle kanalen laat opentrekken om te achterhalen wat er gaande is.

Gelukkig was de patiënte al in een vroeg stadium bij me gekomen en hebben we tijdig kunnen ingrijpen en behandelen en gaat het nu goed met haar. Toch kan ik mijn gedachten niet onderdrukken: wat een heerlijk probleem.