Dokter Bergmans Heilig Kwartiertje

Trees en Mark waren tegen elkaar aan gestuiterd, nadat ze elk een roerig en mislukt huwelijk hadden afgewerkt. Toen ze na enige tijd van de roze wolk afvielen bleek de landing vrij pijnlijk. Ze waren allebei nogal rouwdouwerig van aard en bij meningsverschillen, die steeds vaker voorkwamen, ging het er verbaal stevig op. Luisteren was er niet meer bij; de een liet de ander zijn geweer leegschieten, stak dan z’n hoofd boven het schuttersputje uit en mitrailleerde terug.

Ik had ze samen uitgenodigd, omdat Trees aangaf dat ze overwoog ermee te stoppen. Na dertig seconden waren de kruitdampen al zichtbaar en hoorbaar in mijn spreekkamer. ‘Ophouden’, zei ik met stemverheffing en sloeg op mijn bureau. ‘Nu kunnen jullie twee dingen doen: of scheiden voor er dooien vallen of we gaan wat anders doen (ik had nog geen idee wat). Zeg het maar.’ Ze keken me verbaasd aan, terwijl ik onder hoogspanning nadacht over ‘wat anders’. Ze waren wel benieuwd naar alternatief twee, dat eerste kon altijd nog, dat hadden ze al eens eerder gedaan.

Soms zijn de goden, doorgaans een sadistisch clubje dat dood en verderf zaait, opeens in een goed humeur en zenden verlichting in het donker. Soms, beste lezers, want als je eraan gaat wennen, laat staan erop gaat rekenen, dan straffen ze je genadeloos af. Maar goed, ze hadden kennelijk goeie zin.

‘Jullie nemen elke dag tijd voor dokter Bergmans Heilig Kwartiertje.’ Ik liet een stilte vallen. Ik staarde in twee open monden en dacht verder. Ze moesten elke dag tegenover elkaar gaan zitten, kopje thee of koffie erbij, of witte wijn, kan mij het schelen, en dan vraagt de een aan de ander: ‘Hoe is het met je?’ De vrager mag op het antwoord alleen reageren met een vraag, bijvoorbeeld: ‘Wat bedoel je daarmee?’ of ‘Leg eens uit hoe dat zit?’ Opmerkingen als ‘Wat rot voor je’, of ‘Nooit geweten dat dat zo was’ mogen wel. Verboden zijn discussies, jij-bakken, draaien met de ogen etc. Na enkele minuten zeggen de vrager en de antwoorder ‘Dank je wel’ en draaien de rollen om. Als die ronde ook voorbij is, gaat ieder naar een andere ruimte. Er wordt niet nagepraat, dat is streng verboden, en als dokter Bergman erachter komt dat dat wel gebeurt, zijn de rapen gaar! Humor blijft een belangrijke smeerolie.

Ze gingen met een glimlach huiswaarts en ik verwachtte er eerlijk gezegd weinig van. Wel had ik zelf een heel prettig consult gehad, ik had van mezelf genoten. Toen ze na enkele weken terugkwamen vertelden ze dat het geweldig had gewerkt; geen echte ruzies meer, aan scheiding werd al helemaal niet meer gedacht. Het weekje vakantie was heerlijk geweest en aan hun onderlinge blikken te zien niet alleen overdag. Nu was het hun beurt om in een open mond te staren, namelijk de mijne.

Inmiddels meerdere Heilige Kwartiertjes verder overweeg ik om er patent op aan te vragen om straks mijn pensioen aan te vullen. Dit soort momenten ga ik, als het straks zover is, vreselijk missen. Waar moet ik als pensionado met deze aandrang naartoe? Dat vraagt ook mijn echtgenote zich regelmatig bezorgd af.