Dienst doen, geen hap-klare brok

De hap kent vele gezichten, letterlijk en figuurlijk. Er wordt getriageerd om tussen de grote hoop aan niet-spoedeisende sores de potentieel ernstige problemen te herkennen. En om te bepalen of het een consult wordt of een visite en met welke urgentie. Telefoonartsen houden hier toezicht op, soms door telefoontjes van de assistentes over te nemen. Daarachter bewegen zich de consult- en visiteartsen. Overal is wel wat op aan te merken, maar het is over de hele linie een goed geoliede machine, die mijn dichtader, vrees ik, weer deed openbarsten.

Een doorsneeavond op de post

Net een collega afgelost

Een bange moeder aan de lijn

Hij drinkt heel slecht en is zo klein

Ze heeft al heel erg lang gewacht

Nu heeft hij achtendertig acht

Hier is dit alles voor bedoeld

De hele handel op gestoeld

Dat deze vrouw in deze nacht

Door KPN bij ons gebracht

Een oor vindt dat haar werk’lijk hoort

Zodat hoop aan de einder gloort

Wij zijn voor ’t koren en het kaf

Vanaf de wieg tot aan het graf

Voor kilo’s snot en diepe sneeën

Van ’t keukentrapje af gegleden

Of zachtjes glijdend naar de dood

In ’t allerlaatste avondrood

Door alle soorten van verdriet

Is het ’t leven dat je ziet

Maar ook al zingen wij ’t refrein

’T laatste couplet zingt Magre Hein

Soms scheldt men je voor rotte vis

Als iemand ontevreden is

Een schoen die wrikt, maar toch goed past

Dit werk een vreugde en een last

Een klachtenbrief valt op de mat

Dan ben je alles vreselijk zat

Je wil opeens iets anders zijn

Kapper of chef bij Albert Heijn

Jouw fout is scholing voor de rest

Wij zijn geen God, maar doen ons best