Blogs & columns
Blog

De zorgverziekeraar - Menno Oosterhoff

12 reacties

Medicinale cannabis. Nog nooit voorgeschreven. Ik heb weliswaar uitgebreide ervaring met de behandeling van het syndroom van Gilles de la Tourette, maar vooral in de tijd vóór medicinale cannabis.

Nu had ik al weer langere tijd een patiënt bij wie ik er met de gangbare middelen niet uitkwam. Toch eens medicinale cannabis proberen.

Ik verdiepte me uitgebreid in de materie, overlegde met collega’s en de verslavingszorg. Naar goed Nederlands gebruik is er ook een uitstekende website van de overheid waarop de indicaties staan waarbij werkzaamheid is aangetoond. ‘Maar’, staat er opgewekt bij, ‘het is aan de arts om te bepalen in welke situatie, bij welke aandoening medicinale cannabis een geschikte keuze is’.

Dat is nog eens feestelijk: het is aan de arts – dat hoor je niet meer zo vaak.

Recept geschreven, keurig volgens de Opiumwet dus met geschreven cijfers. Aanvraag gedaan bij de verzekering met uitgebreide motivatie en toelichting. Er leek niks mis te kunnen gaan.

‘Bedankt voor uw e-mail waarin u een aanvraag doet voor medicinale cannabis. Uw aanvraag is niet akkoord.’ Met mijn aanvraag is niks mis. Zij zijn niet akkoord!
‘Wij vergoeden medicinale cannabis niet bij uw patiënt. Wij vergoeden medicinale cannabis alleen als het is voorgeschreven door een neuroloog, oncoloog of pijnspecialist.’

Ik bel in de stellige overtuiging dat dit wel opgelost kan worden. 80 tot 90 procent van de mensen met Gilles de la Tourette wordt immers behandeld door de (kinder- en jeugd)psychiater. Mijn betoog blijkt echter gericht aan dovemansoren.

‘Andere verzekeringen vergoeden het soms helemaal niet’, wordt mij tegengeworpen als ik mijn geduld dreig te verliezen.

‘Moet ik haar dan eerst doorsturen naar een neuroloog? Dat is nog duurder en dit heeft toch niets te maken met kwaliteit’, hoor ik mezelf overspannen zeggen.

Ik bind in. De medewerkster die ik aan de lijn heb, kan er ook niks aan doen. Ik hang op met haar belofte dat ze het met de medisch adviseur zal bespreken, maar dat wordt niet eerder dan vrijdag.
Mijn dag komt niet meer goed. Dit wordt dus de toekomst van de geneeskunde. Na wijziging van artikel 13 neemt de macht van de verzekeraars enorm toe. Door wie en hoe die macht wordt gecontroleerd, kan niemand vertellen.

Dat wordt voortdurend bidden en smeken bij zorgverzekeraars om bepaalde behandelingen te mogen toepassen, bepaalde medicijnen te mogen gebruiken en maatwerk te mogen leveren.
En dat wordt voortdurend tegen een muur oplopen, want de eisen die verzekeraars stellen hebben vaak niets met kwaliteit te maken.

Dat gaat de werkelijke kwaliteit en de arbeidsvreugde van de behandelaar verzieken, vrees ik.
Wat rest is de verzuchting, die ik laatst ergens las: 4 procent is lui en 2 procent steelt, maar dat is toch geen reden om de hele maatschappij zo in te richten dat de overige 94 procent er last van heeft?


Menno Oosterhoff, (kinder- en jeugd)psychiater, manager inhoudelijke zaken Jonx autisme





Op Facebook:

artikel 13
  • Menno Oosterhoff

    Menno Oosterhoff is (kinder- en jeugd)psychiater eninitiatiefnemer van www.ocdnet.nl en www.ocdcafe.nl. Hij maakt de podcast ‘God zegene de greep’ over de dwangstoornis. Daarover gaat ook zijn boek ‘Vals alarm´ waarin ook zijn eigen dwangstoornis aan de orde komt. Zijn boek ‘Ik zie anders niks aan je’ gaat over psychische aandoeningen in het algemeen.  

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.