De ongedwongen inzet van ons ambulancepersoneel
3 reactiesEen man op leeftijd moet gedwongen opgenomen worden. Thuis gaat het niet meer. Hij wil niet weg bij zijn familie en hij voelt de bui al hangen. Voor het vervoer naar de opnamelocatie in het kader van gedwongen zorg bellen we een ambulance. Hij kondigt aan echt niet weg te zullen gaan.
Dan arriveert de ambulance. Waar er eerst een onrustige sfeer hing over dat wat komen gaat, zie ik tot mijn verbazing de patiënt ingehaakt in de arm van de ambulancier naar de ambulance lopen. De ambulancier vertelt dat hij Chinees heeft gegeten. Nee, geen hele Chinees, maar wel Chinees eten. De patiënt loopt schaterlachend het huis uit.
We rijden meteen door naar de volgende locatie. Opnieuw is een gedwongen opname nodig. De patiënt ijsbeert door zijn huis. De sfeer is gespannen. We spreken een van de ambulanciers even kort apart. Hij vertelt open over wat hij zelf heeft meegemaakt en hoeveel dit lijkt op de situatie waar we in zitten. Dat het klote is voor hem om dit nu te moeten doen. Met de grootste compassie en geduld leiden de ambulanciers de patiënt mee naar de ambulance, waarbij de patiënt uiteindelijk gewoon meeloopt.
Met mijn nieuwe baan voor de crisisdienst werk ik veel met de ambulance samen. Gedwongen zorg is het laatste dat je wilt voor iemand. Alle andere stappen exploreer je eerst. Pas als er echt niets anders meer mogelijk is, kun je overwegen tot gedwongen zorg over te gaan.
Eerder heb ik wel eens een woeste meldkamer aan de lijn gehad omdat ik de lijn bezet hield voor zieke patiënten, die bijvoorbeeld een hartaanval hebben. Mijn patiënten hebben geen hartaanval, maar zijn ook ziek en hebben ook hulp nodig.
Gedwongen zorg is dat wat je niet wilt uitvoeren. Het is naar voor de patiënt, soms heftig om te zien voor de familie en zodoende ook naar voor de arts die het indiceert. Dan is het prachtig om te zien als het samenspel tussen politie, ambulance en de crisisdienst soepel verloopt. Het kan escalaties voorkomen. Het kan maken dat de gedwongen zorg ongedwongener lijkt te verlopen.
Meer van Mette Konings
W.R. Vochteloo
Huisarts, Hoogezand
In onze regio wordt naar volle tevredenheid een psycholance ingezet. Zie ook: https://umcgambulancezorg.nl/wat-wij-doen/psycholance/#%22
P. Olie
HA
Alle lof voor onze ambulances
A.E. van Westreenen
Edegem, Arts
De breedte van zorg die ambulanciers veelal verstrekken in buitengewoon variabele (en meestal ongunstige) scenario’s verdient alle lof. Ik heb bij de huisarts, SEH en EE ook altijd gehoord van en/of gezien bij patiënten dat ze een wezenlijke klik wi...sten te maken onder juist de meest kwetsbare omstandigheden. We mogen ons gelukkig prijzen met zulke vakbroeders.