Blogs & columns
Blog

De gebruiker betaalt

1 reactie

Een wijkverpleegkundige komt de medicatie geven aan een beginnend dementerende patiënte. Misschien had ze het anders niet eens bemerkt, maar bij de baxter was ditmaal een brief van de apotheek geleverd, waarin de verandering van 1x1000 paracetamol met breukgleuf naar 2x500 mg tablet werd uitgelegd. De brief vermeldde trots dat de aanpassing de prijs van de paracetamol had teruggebracht van 14,70 naar 7,60 euro. ‘Zie je wel’, zegt ze. ‘Het gaat ze alleen maar om het geld!’

Het aardige van de anekdote hierboven die ik uit de eerste hand optekende, vind ik dat hij illustreert hoe het werkt. Iedereen doet zijn best om het goedkoper te maken maar de eindgebruiker zit op een heel ander niveau. Die mevrouw ervaart de kostenbesparing als een belediging. Het scheelt haar immers geen geld. Er wordt bezuinigd op haar gezondheid, voor zover het slikken van paracetamol iets met gezondheid te maken heeft. Het mag voor haar helemaal niet over geld gaan. De zorg is geen markt omdat de gebruiker niet betaalt. De handel vindt plaats tussen (financieel) gezonde partners en kartels. ‘Zorginkopers’ onderhandelen met zorginstellingen. Managers zetten ‘zorgproducten’ in de markt. De ministers onderhandelen met de farmaceutische industrie over zulke lage prijzen dat het land later met medicijntekorten kampt omdat de producenten bang zijn voor smokkel van hun relatief goedkope pillen naar het buitenland. Ik vind het meer maffia dan marktwerking.

De Nederlandse patiënt heeft geen idee wat dingen kosten en wie eraan verdienen. Of het nu gaat om een scheet die dwarszit of om een palliatieve chemokuur die het leven van een kankerpatiënt op ellendige wijze met een paar maanden kan verlengen. Over geld mag niet worden gesproken. Alleen het beste is goed genoeg. Nu ik er als relatieve buitenstaander op werkbezoek in mijn oude vaderland naar kan kijken vind ik het nog gekker dan vroeger. Overal zie je dat Nederlanders voor goedkoop gaan, behalve als het gaat om de gezondheidszorg.

Ik pleit voor marktwerking aan de basis: iedere patiënt betaalt een vastgesteld percentage van de reële kosten totdat het eigen risico is bereikt. Op die manier is voor iedereen inzichtelijk wat een behandeling, medicijn of consult kost. De eigen bijdrage in de huidige vorm (remgeld) treft vooral chronisch zieken en is oneerlijk voor mensen in kwetsbare posities. De eigen bijdrage als afspiegeling van de werkelijke kosten zal mensen laten zien welke waar wordt geleverd voor welk geld. Ik voorzie een gunstig effect op no show, polyfarmacie, de medicijnprijzen, maar uiteindelijk ook op de kwaliteit. Wie zelf betaalt, voelt het verschil tussen de rekening van een toegewijde arts en het lucratieve zorgstraatje van de commerciële jongens van de Top Klinische Ziekenhuizen.

meer van deze blogger

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.