De desastreuze uitwerking van de Wet BIG II

In het land van de verpleegkundigen woedt een veenbrand. Een brand aangestoken door de plannen van de commissie-Meurs. Vele verpleegkundige harten huilen om de nieuwe plannen die voor meer differentiatie in de verpleegkunde moeten zorgen.

De Wet BIG II regelt dat hbo-verpleegkundigen die na 2012 zijn afgestudeerd, zich mogen registreren als hoger opgeleid regieverpleegkundige. Alle inservice-, mbo- en hbo-verpleegkundigen die vóór 2012 hun opleiding hebben afgerond, moeten weer terug naar de opleiding. Hun vaak jarenlange en waardevolle ervaring in de zorg is blijkbaar niet meer voldoende. Zij moeten zich bijscholen voor werk dat zij in de praktijk al jaren uitvoeren.

Het verzet tegen deze wet is massaal. Verpleegkundigen die al jaren met veel betrokkenheid voor hun patiënten zorgen, worden nu gediskwalificeerd, gedegradeerd tot gewone verpleegkundigen en opzij gezet. Want je krijgt straks regieverpleegkundigen en een ‘lagere’ categorie van gewone verpleegkundigen. Het maken van dit onderscheid op de werkvloer is een cruciale fout die de verhoudingen ernstig verstoort.

De vraag is: waarom is Meurs met dit voorstel gekomen? Was er een kwaliteitsprobleem op de werkvloer van verpleegkundigen? Want dan moet er iets gebeuren. Ik heb het niet gehoord. Of spelen er andere belangen, zoals bijvoorbeeld professor Armand Girbes aangeeft en is alleen de cursussenindustrie de grote winnaar?

Een volgende vraag is of deze tweedeling in de verpleegkunde niet zal leiden tot een aantasting van de lonen van verpleegkundigen die geen regieverpleegkundige zijn. Gevreesd wordt dat gespecialiseerde verpleegkundigen worden gedegradeerd naar het niveau van mbo-verpleegkundigen en salaris moeten inleveren. De afspraak die ziekenhuizen met de overheid hebben gemaakt, is immers dat er in 2022 geen volumegroei meer mag zijn.

Veel verpleegkundigen hebben al aangegeven te zullen stoppen met werken als zij een opleiding moeten volgen voor werk dat zij al jarenlang doen. Dat zijn zorgwekkende berichten gezien de grote personeelstekorten in de zorg. Ook de veiligheid van patiëntenzorg raakt in het geding. Wat betekent het voor de patiëntenzorg als vele oudere verpleegkundigen stoppen met hun werk?

Er is thans veel onrust op de werkvloeren. De verdeeldheid is groot. Een aantal zorgorganisaties heeft al voorgesorteerd op de wet. Verpleegkundigen mogen niet via social media op de Wet BIG II reageren. Maar waarom zouden zij zich niet mogen laten horen en zich verder moeten laten koeioneren?

De minister – het werd hem heet onder de voeten – heeft inmiddels de invoering van de wet vooralsnog geparkeerd. Daarmee is zij echter niet van tafel. Het zou goed als collega-specialismen vanuit de ziekenhuizen en elders zich ook laten horen.

De Wet BIG II kan in de prullenmand. De wet schoffeert de praktisch werkende verpleegkundigen en zet verpleegkundigen tegen elkaar op. Waarom wordt er een nieuwe wet gecreëerd terwijl er een goed systeem van inschrijvingen, bij- en nascholingen bestaat? Verpleegkundigen die nu in de praktijk van alledag onmisbaar zijn en goed werk verrichten, moeten worden gekoesterd, niet gekoeioneerd.