Blogs & columns
Blog

De beste wensen voor 2040!

1 reactie

Verwacht niet te veel van 2021! Het is nog steeds corona wat dan de klok slaat . ‘Kun je iemand eigenlijk wel een gelukkig en voorspoedig nieuwjaar toewensen?’ vraagt iemand mij. Natuurlijk kan dat, maar je kunt ook verder vooruitkijken, zeg ik. Probeer het eens met 2040!

2040 is nu nog maar een stipje aan de horizon. Maar toch. In beleidskringen is het jaar 2040 ineens mateloos populair. Alles zal dan beter zijn dan nu. Corona- en andere virussen zijn bedwongen. Er is in Nederland in 2040 geen ongezonde arbeid meer. Hoogstens nog af en toe iemand die te hard werkt.

Het voorlopig hoogtepunt van ongebreideld vooruitgangsfantaseren heb ik meegemaakt op 10 december 2020. Het onlineafscheidssymposium voor scheidend NVAB-directeur Kees van Vliet. De ene spreker na de ander gaat uit zijn dak. Kennelijk denken ze Kees daarmee een plezier te doen. Kees, die de NVAB door moeilijke jaren heeft geloodst. Kees zou nooit zo onbezonnen zijn als deze sprekers.

Bij de aftrap zet voorzitter Beens meteen de trend. ‘In 2040 is er meer preventieve zorg dan herstelzorg. En ik mag dat veronderstellen’, zegt Beens, ‘want het ligt nog ver weg. We hebben dan een nieuw ministerie met de naam Gezondheid en Participatie. Alles zal draaien om participatie: de eindmaat voor een geslaagd leven. De term arbocuratief bestaat niet meer, want dat is een pleonasme geworden.’ En zo gaat Beens nog een tijdje door. Zijn fantasieën geven me een onbehaaglijk gevoel. Waar blijven straks de mensen die niet mee kunnen doen? In strafkampen? Maar de toehoorders knikken instemmend en applaudisseren.

Dan komt er een derdejaars-aios bedrijfsgeneeskunde. In hoog tempo leest zij een hele reeks zekerheden op van haar briefje. Waar is de bedrijfsarts in 2040? Op de werkvloer! Hij zal daar veel meer aanwezig zijn dan nu. Dat is niet moeilijk, want nu is de bedrijfsarts daar juist de grote afwezige. ‘Het preventief medisch onderzoek is in 2040 ingeburgerd. De lijn met de curatieve sector is veel korter. We willen aan de voorkant zitten. We zullen ons meer profileren in de media. Zodat de mensen weten dat wij ook een autoriteit zijn. In 2040 is er een goeie data-infrastructuur. Taakdelegatie zal ingeburgerd zijn. We werken samen met verzuimconsulenten.’ En zo vuurt de aios zeven minuten lang haar losse flodders af. Tak tak tak. Dan is zij in Utopia aangekomen. Ik vind haar vertederend. Alsof ze een sprookje vertelt. Maar ook in sprookjes komen moeilijkheden voor. Denk maar aan de wolf die zich voordoet als de grootmoeder van Roodkapje.

Beens gaat mee in de utopie: ‘Ja, die beweging is al ingezet! We praten wat af met de ministeries.’ Alsof onze gesprekspartners nog maar één doel hebben: het pleasen van de bedrijfsarts. Ik voel hoe Kees nu zijn tenen kromt. Kees heeft achttien jaar lang met de ministeries gepraat, en de bedrijfsarts is nog steeds de Assepoester in de zorg.

Wat moet we met al dit gefantaseer? Waarom doet iedereen kritiekloos mee? Het ministerie van Sociale Zaken met ‘Arbovisie 2040’? Voorzitter Beens met zijn ministerie van Gezondheid en Participatie?

Ik denk dat het voortkomt uit onkunde. Vooruitgangsoptimisten kennen de geschiedenis niet. De geschiedenis is een afwisseling van upswings en downswings. Hoogte, diepte en duur daarvan zijn onvoorspelbaar. Als je het verleden kent ben je minder optimistisch. Kort na de Tweede Wereldoorlog schrijft George Orwell zijn Nineteen Eighty-Four. Orwell beschrijft een totalitaire staat waarin de overheid elk aspect van het menselijk leven bewaakt. Net als Beens bedenkt Orwell nieuwe ministeries. Het ministerie van Vrede, waar de oorlog wordt voorbereid. Het ministerie van Liefde met zijn martelkamers. Het ministerie van Waarheid: één grote propagandamachine. Orwell was groot in zijn pessimisme. Uiteindelijk bleek hij er ook naast te zitten… maar misschien moet zijn onheilsjaar nog komen.

In de meteorologie kunnen we vrij betrouwbaar drie dagen vooruitkijken. Verder kijken geeft grote onzekerheid. Daarom is het zo gek dat Buienradar die optie voor het weer over veertien dagen heeft. Het klopt vaak niet, maar dat is iedereen die nu kijkt over veertien dagen allang vergeten. Zo zal het ook gaan met het vooruitgangsoptimisme van vandaag, 10 december 2020. Forget it!

De beste buienradar is die waar je terugkijkt op het weer van het afgelopen uur. 100 procent betrouwbaar! De beste toekomstvoorspelling is de kortetermijnvoorspelling, gebaseerd op een grondige kennis van de geschiedenis. Daar haal ik mijn inspiratie uit. Daar mik ik op in 2021.

meer van André Weel

bedrijfsgeneeskunde
  • André Weel

    André Weel is bedrijfsarts-niet-praktiserend en epidemioloog; werkzaam als curator bij het Trefpunt Medische Geschiedenis Nederland op Urk.'  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Dolf Algra

    commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, oud bedrijfsarts, Rotterdam

    Quo vadis bedrijfsarts ? Net als in eerdere blogs legt André Weel wederom de vinger op de zere wond. Je kunt van smaak verschillen over de toonzetting van de muziek van de blog, maar hij heeft een punt.

    Een behoorlijk pijnlijk punt dus.

    Eens... zal de wal het schip keren. Kan niet anders. De maatschappelijke werkelijkheid is namelijk geen sprookje. Maar dan is het te laat voor krokedilletranen.






 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.