Blogs & columns
Blog

Goede zorg is niet zo hard mogelijk lopen

Plaats een reactie

Vorige keer schreef ik al dat alle bewoners in De Ark rolstoelafhankelijk waren, op één na. Deze man, ik noem hem hier even Jan, had het geluk dat zijn benen nog goed functioneerden. Net als de andere bewoners droeg hij een korset inclusief hoofdondersteuning en werd hij ’s nachts beademd. Maar in tegenstelling tot zijn medebewoners, die met moeite nog enige beweging in hun armen konden krijgen, was er geen werkzame spier meer in zijn armen te bekennen. En ook dat levert een enorme handicap op. Hij kon zich vrij gemakkelijk verplaatsen, maar voor de meest eenvoudige dingen – zoals toiletbezoek, eten en drinken – had hij hulp nodig. Daar waar andere bewoners met moeite nog konden typen, of bestek vast konden pakken (mits hun elleboog op tafel rustte), kon hij niks met zijn armen.

Op een mooie zonnige dag vroeg Jan mij, aan het begin van de avonddienst, of ik zo meteen even bij hem wilde komen zitten, zodat hij een biertje kon drinken. Natuurlijk, zei ik hem. Het was best druk die middag, of beter gezegd, er is altijd wel iets dat gedaan moet worden. Het is een kwestie van prioriteiten stellen. Ik kwam om te werken, dus dat deed ik. Druk van het ene naar het andere, geen moment stilstaand. Kon ik nu werkelijk in deze drukte gewoon gaan zitten voor de tv of in de tuin, met een biertje? Het voelde erg ongemakkelijk, er was nog zoveel ander werk te doen. Ik vond het niet eerlijk tegenover mijn collega’s die dan alleen maar harder moesten lopen om alles gedaan te krijgen. En zo zag ik steeds iets wat ik eerst nog even gedaan wilde hebben. En ik vond dat ik goed werk deed.

Tot het tijd was voor het avondeten en Jan duidelijk teleurgesteld tegen me zei: ‘Je bent niet meer gekomen.’ Ik legde uit hoe dat kwam en dacht dat die uitleg de gang van zaken compleet invoelbaar maakte. Maar de teleurstelling die ik zag op zijn gezicht, het niet gezien zijn in zijn behoefte, is me bijgebleven. En later kwam dan ook het besef. Goede zorg is niet zo hard mogelijk lopen. Goede zorg is aandacht. En het ging helemaal niet om mij en het feit dat ik een rustig moment zou hebben, waarbij ik alleen maar af en toe een glas bier aan iemand zijn lippen moest zetten. Het ging om een persoon die hulp nodig had bij iets simpels als een biertje drinken. Een persoon die dat alleen maar kan als er tijd voor gemaakt wordt.

Ik heb mijn les toen wel geleerd en zie met lede ogen aan hoe juist door alle krapte en bezuinigingen dit soort betekenisvolle momenten in de zorg tot een minimum beperkt zijn. Je kunt heel hard werken, maar als je het verkeerde goed doet, lever je nog altijd geen kwaliteit.

  • Deborah van der Stoep

    Deborah van der Stoep werkt als reumatoloog bij Prisma, een platform dat telezorg levert aan huisartsen. Daarnaast is zij werkzaam binnen de ggz als algemeen arts voor somatische en psychische zorg.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.