Daar doen we dus een doekje over

Vanochtend bedacht ik dat ik best een steentje kan bijdragen aan het hoofddoekendebat. Een beetje vers bloed kan immers nooit kwaad. En dat was nu precies waar het mij om ging: bloed.

Dat bedacht ik op de fiets. Een schitterend, fel winterzonnetje scheen op mijn gezicht, maar de vrieskou beet me in de neus, zowat het enige onbedekte stukje huid dat de zon kon beschijnen. Daar begon ik over na te denken: heerlijk dat zonnetje, goed voor mijn vitamine-D-voorraad, maar veel zou dat waarschijnlijk niet zijn, nu de zon zo ver van de aarde staat. Ik ging met mijn gedachten naar mijn zoon in Zweden waar iedereen in deze tijd van het jaar gewoon extra vitamine D blijkt te slikken. En ik dacht aan de raadpleging gisterenavond waar een allochtone vrouw met een enorm laag vitamine-D-niveau bleek te zitten en aan het adresje waar ik na die avondraadpleging nog even langs fietste: een andere allochtone vrouw met een heel lage vitamine-D-spiegel die haar recept daarvoor nooit was komen ophalen. Ik stopte het in de brievenbus en reed naar huis.

Op de fiets kwamen die gedachten allemaal samen en kwam mijn Eureka-moment: ik heb het gevonden! Voortaan gaan de allochtone vrouwen zonder hoofddoek door het leven. Daaronder zie ik namelijk vaak de weelderigste bossen haar, golvende, lange donkere lokken in dikke vlechten opgerold en ingesnoerd. Zonde van al die pracht en weelde om dat zo te verstoppen.

En wacht nog even met oordelen over deze flauwe, voor de hand liggende oplossing, want here comes the good part, het Eureka-idee, het moment waarop de zon en het fietsen al mijn creativiteit in volle glorie deden losbarsten: voortaan gaan de mannen de hoofddoek dragen!

Ja! Want naast al die gesluierde vrouwen met te weinig vitamine D, zie ik ook een hoop ijdeltuiterige mannen die zich zorgen maken over hun terugwijkende haargrens en uitdunnende haardos waar hun schedel doorheen komt glimmen. Daar doen we dus een doekje over, ook dat probleem opgelost.

Tja, ik ben geen filosoof en al zeker geen godsdienstwetenschapper. Gewoon een huisarts, pragmaticus tegen wil en dank.