‘Bel ik gelegen?’

Terwijl ik de longen ausculteer bij een patiënt hoor ik ineens een bijgeluid dat ik niet kan plaatsen. Het mysterie is al snel opgelost. Het blijkt – voor de zoveelste keer – de ringtone van het dienstsein te zijn. Al excuserend haast ik mij de kamer uit om de telefoon op te nemen.

‘Hallo, bel ik gelegen?’ vraagt een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn. Het blijkt de psychiatrie te zijn die iets wil terugkoppelen over een patiënt. Van verbazing val ik bijna van mijn (helaas figuurlijke) stoel. Niet omdat de psychiatrie iets terugkoppelt, maar omdat iemand mij vraagt of hun telefoontje mij gelegen komt.

De seinperikelen zijn vast overal welbekend. Net bezig met lichamelijk onderzoek? Het sein gaat af. Net bezig met een opname? Het sein gaat af. Eindelijk een moment gevonden om naar de wc te gaan om 3 uur ’s middags? Je raadt het al: het sein gaat af. Ik berust inmiddels in ‘mijn lot’. Eerlijk is eerlijk, ik vind het ook fijn als ik de ander direct kan bereiken en een antwoord heb op mijn vraag.

Inmiddels heb ik al een paar keer mijn privételefoon opgenomen met ‘met Yfke, anios ic’. In 2019 nam ik als bijbaan het dienstsein van de aios interne op: nog steeds spring ik gelijk rechtovereind als ik de ringtone hoor.

Onvermijdelijke perikelen, maar we kunnen het onszelf makkelijker maken. Pas toen iemand mij vroeg of ze gelegen belde, realiseerde ik me wat voor verschil dat maakt. Door elkaar deze vraag te stellen krijg je de kans om het direct te zeggen als iemand écht op een vervelend moment belt. Ik hoef dan niet iemand halverwege zijn verhaal te onderbreken. Want ja, de telefoon niet opnemen kan ook niet op de ic. Ieder telefoontje kan immers een mededeling zijn dat een patiënt acuut slecht gaat.

De vraag vermindert het aantal telefoontjes niet, maar vergroot wel mijn werkplezier. Als iemand mij belt met de vraag ‘kan ik je storen?’, is het antwoord bijna altijd ‘ja’ bij mij, zelfs al is het wél een onhandig moment. Bedankt, arts-assistent van de psychiatrie voor de inspiratie. Ook ik blijf de vraag koppig stellen.