Blogs & columns
Blog

Barbiers in tijden van corona

Plaats een reactie

We hadden de voortekenen eerder moeten lezen. ‘Mogelijk nieuwe maatregelen’ betekent dat die al klaarliggen, wachtend op de ‘mogelijk vervroegde’ persconferentie, die dan zeker gaat plaatsvinden, alleen nog moet worden ingepland. Ik las de voortekenen pas op de zaterdagochtend voor kerst, en toen was het te laat om de kappersafspraak van de week daarna te vervroegen.

Natuurlijk, dat is allemaal klein leed, net als het klein leed is voor de mensen die hun kerstlunchafspraken moeten afzeggen, hun kerstinkopen niet meer kunnen doen, cold turkey moeten afkicken van hun dagelijkse bezoeken aan de sportschool, verjaardagsfeestjes van hun 18-jarige dochter moeten afzeggen omdat ze geen park achter hun huis hebben waar de OMT- adviezen niet gelden, et cetera. Ik ga het niet hebben over de noodzakelijkheid van de harde lock- down en ook niet over de onlogica of onredelijkheid van sommige specifieke maatregelen. Daar zal voor de mensen die nog niet murw geworden zijn van het wisselende coronabeleid overal tot vervelens toe over worden gediscussieerd. Het enige wat ik hier wil bepleiten is om de kapper tot de essentiële beroepen te rekenen. Voor mij persoonlijk past de kapper net zo goed in het rijtje van nagelstyliste, schoonheidsspecialiste en andere niet-essentiële contactberoepen als de regering denkt, maar met lang haar dat ik niet laat verven heb ik gemakkelijk praten. Van mijn vrouw heb ik al jaren geleden begrepen dat ‘als je haar maar goed zit’ niet zomaar een kreet is en dat een kapper wezenlijk bijdraagt aan het welzijn van velen. Mijn eerste eyeopener was op een opnameafdeling van een ggz. Een patiënte die ik wilde spreken, wilde pas uit haar kamer komen nadat ze haar haar had geborsteld. Als dokter die zich bezighoudt met de binnenkant van het hoofd en niet met de buitenkant, vond ik dat opmerkelijk. Wilde die patiënt het gesprek uitstellen? Was ze zo gericht op haar uiterlijk dat ze eerst in de spiegel moest kijken voor ze haar kamer uitkwam? Ze was al in de kleren en het ging gewoon om een gesprek in een kamer een eindje verder op de gang.

‘Daarom juist’, zei mijn vrouw die ik er later over vertelde. ‘Die patiënt gaat naar buiten, naar een ruimte waar ze andere mensen kan tegenkomen. Heel normaal om dan eerst je haar te borstelen.’

Het zij zo.

De grote betekenis van kappers werd me nog duidelijker toen ik in de ouderenpsychiatrie werkte, waar ik veel huisbezoeken deed. Huisbezoeken waren voor die mensen die vanwege hun lichamelijke of geestelijke toestand niet in staat waren naar de ggz te komen. Die criteria waren natuurlijk rekkelijk. Een keer trof ik een hoogbejaarde, slecht ter been zijnde dame in de hal van het verzorgingshuis, waar de ggz voor ambulante behandelingen een gang had gehuurd, wachtend op de kapper. Ze was toch maar met het busje gekomen, want ‘de kapper komt niet thuis.’

De geschiedenis geeft degenen die de kapper als zeker zo belangrijk als een dokter zien gelijk. Is het niet vanuit de barbiers dat de chirurgijns zich ontwikkelden en de snijdende vormen van de geneeskunde vormgaven? Oude drogisterijen met barbiers op de gevel getuigen daar nog van. Drogisterijen worden ook tot de essentiële winkels gerekend en dat is volkomen terecht. Laten we de geschiedenis van de kappers niet vergeten en hen in eer herstellen.

Meer van Yolande de Kok

  • Yolande de Kok

    Yolande de Kok is psychiater. Op haar vrije dagen is zij graag met haar hond in de duinen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.