Arbeidsmigranten in Qatar anders dan in Nederland?

Hij vertelde over hoe hij als EU-arbeidsmigrant aan lagerwal geraakt was. Hoe hij zijn baan kwijtraakte na een verbroken relatie met een collega.

Zoals zo vaak bij arbeidsmigranten verloor hij direct na het verlies van zijn werk – of dat door ziekte of een andere reden is – door toedoen van zijn uitzendbureau ook zijn slaapplaats. Hij werd direct dakloos.

Op een gegeven moment kwam hij in onze stad terecht in een groep van overlast gevende, drugs gebruikende arbeidsmigranten uit Oost-Europa. Hij raakte aan de heroïne en kreeg daardoor een hartklepontsteking. Die hartklepontsteking veroorzaakte een beroerte waardoor hij verlamd raakte.

Mijn collega-straatdokter Marlieke Ridder liet deze arbeidsmigrant zijn verhaal vertellen aan een groep van twintig beleidsmedewerkers van de gemeente. Samen met agenten en een veldwerkster maakte dit verhaal duidelijk dat overlast en zorg van mensen alles met elkaar te maken hebben.

Overlast gevende groepen van nota bene heroïne spuitende dak- en thuislozen zagen we in Rotterdam de afgelopen 15 jaar toch veel minder dan nu? Wil onze overheid dit straatbeeld en teloorgang van daklozen als resultaat voor hoe wij met onze EU-arbeidsmigranten omgaan? Burgemeester Aboutaleb bleek zichtbaar geroerd en wil dit niet in onze stad accepteren.

EU-arbeidsmigranten die niet kunnen aantonen dat ze langer dan vijf jaar rechtmatig in Nederland verblijven hebben geen recht op nachtopvang voor daklozen. Ze kunnen geen sociale-dienstuitkering krijgen. De winteropvang gaat alleen open als het vriest. Wat houdt de dakloze dan warm? Alcohol en drugs. Waarom mogen arbeidsbureaus elke maand een andere inschrijving doen bij de kamer van koophandel? Waarom hebben we een economie die dit soort leven van onze migranten vraagt? Welke stadions van welvaart en geluk bouwen we in Nederland ten koste van arbeidsmigranten? Waarom zijn ze vaak – omdat ze geen adres hebben – onverzekerd voor zorg? Waarom worden ze soms gedwongen ontslagen zelfs bij een arbeidsongeval? Wie doet er nog wat met het rapport van Roemer over EU-arbeidsmigranten?

Hoe komt het toch dat ik als straatdokter moet uitleggen dat je je paspoort niet in bewaring moet geven bij dubieuze crediteuren en uitzendbureaus?

In Qatar loopt de FIFA als schoothondje van het regime huichelachtig rond. Ook wij hebben in Nederland huichelachtige vertoningen van organisaties die beweren het beste met migranten voor te hebben. Zo wil de GGD-GHOR Nederland de KNMG-regels niet respecteren. Een dokter die de GGD-GHOR verzoekt om ondersteuning van een EU-arbeidsmigrant bij het krijgen van een zorgverzekering, krijgt geen hulp van de GGD omdat de GGD meent dat er privacy in het spel is… Volgens de KNMG-regels mag je uitgaan van toestemming van de patiënt – voor het verstrekken van personalia –bij een verwijzing naar een andere organisatie. De GGD-GHOR werkt in Nederland als de FIFA in Qatar. Ze ontkennen de onverzekerdenepidemie bij de EU-arbeidsmigranten.

We ontkennen allemaal het lot van EU-arbeidsmigranten. Iedereen die vandaag een pakketje thuis ontvangt of groente eet heeft toch wel door dat die producten door veel arbeidsmigranten zijn verwerkt onder niet zulke beste omstandigheden?

Als we talkshows willen vullen dan stel ik voor om niet alleen voetbal of de situatie in Qatar te bespreken maar ook te kijken naar de situatie van onze arbeidsmigranten. Wij kunnen met wat meer zorg veel ellende voorkomen. Qatar stuurt arbeidsmigranten na gedane arbeid terug, wij laten ze dakloos worden. Niet alleen burgemeester Aboutaleb, straatdokters en veldwerkers, maar Nederland moet dit niet pikken!