Blogs & columns
Eefje Suntjens
Eefje Suntjens
3 minuten leestijd
Blog

Abortuspil bij de huisarts: mag ik nog even nadenken?

6 reacties

‘Goedemorgen dokter, ik begreep dat ik via mail ook een verzoek kon doen voor het aanvragen van medicatie. Ik ben zwanger, ik denk nu ongeveer acht weken. Ik heb samen met mijn vriend besloten om het kindje niet te houden. Nou zag ik op internet dat jullie sinds kort ook de medicatie kunnen voorschrijven. Zou ik via u een recept kunnen krijgen voor de abortuspil?’ Het is een mailtje dat deze week binnenkwam in onze huisartsenpraktijk en mij behoorlijk aan het denken heeft gezet.

Onlangs was in het nieuws dat een meerderheid van de Tweede Kamer vóór het verstrekken van de abortuspil is via de huisarts. Een medicamenteuze optie waarmee een miskraam opgewekt wordt bij een ongewenste zwangerschap tot negen weken. In combinatie met het afschaffen van de eerder verplichte bedenktermijn kan een patiënt nu snel doorpakken bij ongewenste zwangerschap. En wie kan deze zorg beter op zich nemen dan de huisarts? De laagdrempelige, betrokken eerstelijnszorgverlener die zijn patiënten en bijbehorende psychosociale context goed kent? Op papier ideaal, maar waarom kreeg ik dan zo’n ongemakkelijk gevoel bij het lezen van dit mailtje? Ik besloot patiënte en haar partner uit te nodigen op het spreekuur en gebruikte de tussenliggende tijd om te reflecteren.

Allereerst is er weerstand. Wéér iets wat op de huisartsen wordt afgeschoven zonder overleg. Want hoewel onze beroepsvereniging heeft aangegeven dat het een individuele keuze blijft deze medicatie wel of niet voor te schrijven, is dit aan de patiënt soms lastig uit te leggen. Waarom wordt de ene patiënt wel door een huisarts geholpen maar de ander niet? En hoe kies ik zelf of ik hier wel of niet voor opensta?

Het is ook onzekerheid. Ben ik wel een goede huisarts als ik deze zorg lever zonder dat ik er goede kennis van heb? Wat zijn mogelijke complicaties? En hoe maak ik mezelf bekwaam? Het ontbreekt op dit moment aan nascholing en er zijn nog geen landelijke of regionale samenwerkingsafspraken met verloskundigen, gynaecologen of apothekers. 

En toch voel ik ook trots en optimisme. Blijkbaar wordt gedacht dat wij dit kunnen. We zijn naast de algemene generalistische zorg in de gelegenheid om door middel van nascholingen en kaderopleidingen onze kennis en bekwaamheid te vergroten en hebben op die manier invloed op de inhoud van ons vak, een uniek kenmerk van ons specialisme en iets waar we trots op mogen zijn! Zorg omtrent de abortuspil lijkt ook makkelijk te organiseren. Een nascholing, afspraken met het ziekenhuis, echografische controles bij de verloskundige en medicatieafspraken met de apotheker, het is allemaal niet onmogelijk. Onze patiënt zelf kunnen begeleiden bij grote life-events, op medisch en psychologisch vlak is iets waar we tenslotte voor zijn opgeleid.  

Welk gevoel overheerst? Ik bleef twijfelen. Want wie pakt deze organisatie op? En is er ook iemand die ons beschermt of begrenst? Want als we alles naar ons toe blijven trekken, waar houdt het dan op? Verzuipen we in ons eigen optimisme en de wens betrokken te zijn bij onze patiënt?

Drie dagen later zag ik mevrouw en haar partner op het spreekuur. Gister zagen ze een kloppend hartje op de echo en waren op slag verliefd geworden. Na een goed gesprek besloten zij hun kindje toch te houden. We spraken af volgende week nog eens te praten over waar eerdere twijfel vandaan kwam en welke begeleiding zij de komende periode nodig zouden hebben. Tevreden gingen ze naar huis. De beslissing was voor mij genomen, ik hoefde niks voor te schrijven. Eerlijk gezegd was ik opgelucht.

Maar wat doe ik bij mijn volgende casus? En gunnen patiënt en politiek ons de tijd om hier als beroepsgroep nog gezamenlijk over na te denken?

Meer van Eefje Suntjens

  • Eefje Suntjens

    Eefje Suntjens is werkzaam als waarnemend huisarts in de regio Amsterdam; zij volgde tot voor kort de huisartsopleiding aan het Amsterdam UMC, locatie VUmc.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • E.M. Stuveling

    Huisarts

    Ook baas zijnd in eigen (onder)buik(sgevoel): ik doe niet mee.

  • P.J.E. van Rijn

    huisarts gepensioneerd, Rheden

    Zou het voorschrijven van de abortuspil door de huisarts kunnen betekenen dat er dienaangaande geen taboe meer op zou rusten? Zoals dat vijftig jaar geleden ook was met de gewone `pil`? Dat dit bij euthanasie en z.g.n. `voltooid leven nog het geval i...s komt mogelijk omdat deze discussie van recentere datum is .Het taboekarakter van de grens tussen leven en dood maakt elke overschrijding hiervan problematisch en gevaarlijk. Het zijn de lijnen van het speelveld waar niet overheen gegaan mag worden .Taboes kunnen wel veranderen maar wij kunnen ze niet zelf veranderen .Er kan daarom niet over een taboe geargumenteerd worden. Zodra we menen een taboe in stand te kunnen houden hebben we het niet meer over een taboe. Want als er geen taboe op abortus zou zijn waarom zijn we dan destijds niet meteen overgegaan op abortus als regulier anticonceptivum? Want daar gaat het in de praktijk nu wellicht op neerkomen als het de huisarts wordt toegestaan de abortuspil voor te schrijven .Mogelijk is dit zelfs een gezondere manier van anticonceptie, want dan hoef je niet je hele vruchtbare leeftijd de `pil `te slikken . Met alle risico`s van dien zoals obesitas, hypertensie , embolieën ,mogelijk hogere kans op borstkanker en libidostoornissen . Dan zou de abortuspil de nieuwe `pil` kunnen worden, die je ook slikt zonder daar verder nog bij na te denken. Met deze moreel minder zwaar wegende behandeling dan een reguliere abortus zullen dan ook de plastische, vaak bloederige confrontaties met tegenstanders van abortusklinieken verdwijnen. Dat zou pas bijdragen aan het opheffen van het taboe hierop! Want over de `pil`, in wezen ook een zij het minder bloederig abortivum ,heb ik nog nooit ,één patiënt in dit opzicht horen klagen .Maar hier rust dan ook geen taboe meer op. Peter van Rijn

  • huisarts, Hoorn

    Nico Terpstra

    Zie deze opinie van een bekende abortusarts, spijker op zijn kop. Niet doen. https://www.parool.nl/columns-opinie/opinie-aan-abortuspil-via-de-huisarts-kleven-veel-nadelen~b64ff160/

  • J.H.T. van der Vinne

    huisarts, Winterswijk

    Goed artikel. We moeten dit als beroepsgroep niet op onze schouders willen nemen. De regeling zoals die nu bestaat, is zorgvuldig en ik zie geen voldoende reden waarom deze zou moeten veranderen. Ik ga deze pil in elk geval niet voorschrijven .

  • Arts np, Nieuwkoop

    Waarom moet het door iemand anders gedaan worden dan door degenen die het tot nu toe uitstekend gedaan hebben?
    De abortusartsen zijn ervoor opgeleid en de nazorg is dag en nacht geregeld.

  • F.J. Böhm

    huisarts, Noordwijkerhout

    Je verwoordt de gedachten van veel huisartsen denk ik, in ieder geval die van mij.
    Waarom wordt dit niet bij de verloskundige neergelegd? Zij hebben de mogelijkheid om de amenorroeduur vast te stellen middels een echo. Ze mogen ook al IUD's plaatse...n en anticonceptie voorschrijven.
    Zolang er geen NHG-standaard of richtlijn is zal ik er niet aan beginnen.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.