Keuzes

Vorige week heette ik een jonge collega welkom in onze keuken. Hij wilde toch nog eens kijken in een huisartsenpraktijk. Het hebben over hoe ik praktijk en onderzoek combineer.

Enkele jaren op weg in zijn specialistenopleiding staat hij nu op een kruising. Volgt hij het pad van de opleiding, waar hij is ingerold, en dompelt hij zich onder in drukke polidagen en dito diensten? Zou hij het kunnen opbrengen om de rest van zijn carrière vooral productiegericht te zijn? Waar zou hij ruimte kunnen vinden voor andere activiteiten, zoals onderwijs, onderzoek, een privéleven? Volgt hij dat pad, of neemt hij de afslag naar een ander vak? Misschien wel de huisartsgeneeskunde.

We spraken over mijn vak. Hoe ik daar invulling aan geef. Zowel in de spreekkamer als daarbuiten. Hoe ik ruimte krijg van mijn maten om wetenschappelijk actief te zijn. Hoe ik eerder bestuurlijk actief was. Hoe we in de praktijk huisartsen opleiden. Met ons personeel in gesprek zijn. Onze eigen invulling kunnen geven aan dit prachtige vak.

Al pratend realiseerde ik mij hoe goed we het in onze praktijk hebben. Natuurlijk hebben wij ook onze sores en kunnen ook wij klagen. Maar per saldo bepalen wij de koers. Maken wij onze keuzes. Kunnen wij keuzes maken in de kleinschalige setting die wij hebben gecreëerd en onderhouden.

Een kleinschalige setting is ook de keuze die twee van onze collega’s eerder maakten. Zij verlieten het gezondheidscentrum in onze wijk. Deze week openen zij hun eigen praktijk elders in de buurt. Waar wij ons eerder profileerden als de kleinschalige praktijk nabij het grote gezondheidscentrum hebben we er een directe concurrent bij. Een welkome concurrent. Werkend vanuit een duidelijke visie op huisartsenzorg zal deze nieuwe vestiging de zorg voor bewoners in de wijk ten goede komen. Het geeft patiënten ruimte om te kiezen voor een praktijk die bij hen past. Ook onze eigen patiënten kunnen overwegen een overstap te maken. Een klein deel van hen zal dat ook daadwerkelijk doen. Ik vind het prima. Alle patiënten verdienen een dokter die bij hen past en dat zijn wij nu eenmaal niet voor iedereen. Ik wens Marloes Beumer en Marieke Schoenmakers een mooie praktijk toe, waarin zij samen de juiste keuzes maken.

Ten slotte hoop ik dat onze jonge, meekijkende collega ook de juiste keuze maakt op deze belangrijke kruising in zijn carrière.