Blogs & columns
Blog

De geest

4 reacties

Eindelijk voel ik verbetering. Ik sta nog stijf van de antibiotica, die me ziek maken, maar het abces achter in mijn keel is genezen en ik kan mijn mond alweer bijna helemaal open krijgen. Mijn lichaam is beter, maar mijn geest is een ongedisciplineerde spring-in-‘t-veld. Ik heb de afgelopen weken veel geslapen en veel gedroomd. Omdat ik daarin getraind ben, onthoud ik veel dromen en ik heb ook nogal wat lucide dromen gehad. In mijn dromen ben ik met mijn collega’s naar het ziekenhuis aan het fietsen, vertrekkend vanaf het huis van de kno-arts die destijds mijn kanker heeft ontdekt. Of komt een 20-jarige ziekenhuismanager langs om me te vertellen hoeveel klachten patiënten hebben ingediend naar aanleiding van mijn behandelingen. Mijn angst om nooit meer te kunnen sporten kwam in een droom waarin ik een dwarslaesie kreeg. Ik ben opnieuw in diepe rouw gekomen over het overlijden van mijn vader op 47-jarige leeftijd; hij was ook neuroloog. Ik heb lange droomgesprekken gevoerd met mijn opleider, wijlen Oosterhuis, die ook een beetje mijn vader was. Ik voel de rouw over de kanker en de angst dat ik nooit meer zal kunnen werken. Het psychische deel van mijn ziekte is enorm.

Hoewel ik altijd propageer dat ziek worden, genezen en revalideren psychosomatische processen zijn, vind ik het moeilijk om dat onder ogen te zien nu het over mijn eigen ziekte gaat. Ik merk dat ik in mijn voorstellen voor het hervatten van het werk alleen maar praat over de fysieke kanten. Ik benadruk de ernst van de lichamelijke toestand om niemand te laten denken dat ik bijvoorbeeld lijd aan het chronischevermoeidheidssyndroom. Voor mijn collega’s ben ik immers op dit moment een lastpost, hoe aardig ze me ook vinden. Voor mijn ‘leidinggevende’ is het belangrijk dat het ziekenhuis zo kort mogelijk hulp van een waarnemer hoeft in te roepen, want die kost geld. De directie en haar managers kennen me nauwelijks want ik werk hier gemiddeld al tien keer zolang als zij. Weten zij veel hoeveel ik al geïnvesteerd heb? Al met al voel ik vanzelf de sociale onwenselijkheid van het onderkennen van het psychische deel van zo’n ziekte die me overkomt. Door het in dit blogje te verbaliseren, realiseer ik me weer eens hoezeer we op het verkeerde spoor zitten nu economen en verzekeraars mogen zeggen hoe we verder moeten met de gezondheidszorg in Nederland. Als ik het al nauwelijks durf, hoe kunnen we dan van onze patiënten verwachten dat ze inzicht krijgen in de psychologische achtergronden van hun somatisch onvoldoende begrepen lichamelijke klachten en daarover eerlijk zijn?

Blogs patiënten
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • A.Wilschut-Verhoef

    algemeen arts specialisatie homeopathie, BARENDRECHT

    Recent las ik over BDNF( brain derived neuroptrophic factor ) , hetgeen invloed zou hebben op depressie en angst. De volgende darmbact. werden als hulpmiddel genoemd: Lactobacillus Rhamnosus en Lactobacillus helveticus. Het zou interessant zijn om de...ze situatie te gebruiken om het effect te kunnen ervaren. Gezien het antibiotica gebruik zal de darmflora wel enigszins uit balans zijn. Beterschap!

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Ik vrees, helaas, de spijker op zijn kop.

  • Jan Taco teGussinklo (@DutchBW)

    Voormalig Internist, Zwolle

    T.a.v. het laatste deel van deze boeiende blog:

    Gisteren raakte mij keihard deze tekst : "Daarom is die tijdsrekening die naast de zorg wordt gelegd zo bespottelijk. Dat is zo tegen het wezen van de zorg zelf. Zorg heeft iets oneindigs. Ik hoop dat ...steeds meer mensen zich dat realiseren".

    Een quote van Huub Oosterhuis in septembernummer http://www.relief.nl/zin-in-zorg

  • Wil Hoefnagels

    neuroloog, Oostburg

    Emile,

    Vervelend om te vernemen dat je ziek bent. Natuurlijk voel je je schuldig om je werk aan je collega's te moeten laten. Je begrijpt zelf ook wel dat het een zinloos gevoel is. Ziekte overkomt je, net als je patiënten. Soms probeer je tegen bet...er weten in dan toch door te gaan. Maar eigenlijk is het beter om je ziek te melden. Ons vak eist nu eenmaal een gezonde en liefst uitgeruste dokter. Ik hoop dat het snel weer beter met je gaat.

    Wil

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.