De dokter en de filosoof
Plaats een reactieGynaecoloog en kwaliteitsdeskundige Jan Kremer:
'Omdat ik als jongen droomde over het helpen van zieke mensen, besloot ik geneeskunde te gaan studeren. Ik leerde veel tijdens mijn opleiding, maar miste ook wat. Gekscherend zei ik wel eens dat ik mijn opleiding startte als mens en eindigde als medisch specialist…
In 1996 werd ik hoofd van een academisch ivf-centrum. Ik zag grote verschillen in beleid en uitkomst, en initieerde protocollen, richtlijnen en een landelijke ivf-registratie. Op zich succesvolle initiatieven, maar transparantie leidde slechts kort tot betere uitkomsten en richtlijnen werden slechts beperkt gebruikt.
Daarom besloot ik me te richten op implementatie. Ik keek naar belemmerende en bevorderende factoren en onderzocht nieuwe strategieën. Helaas verbeterde het gebruik van richtlijnen slechts marginaal.
Ik vroeg patiënten om hulp bij de ontwikkeling en implementatie van richtlijnen, en ik betrok hen bij het meten van kwaliteit.
Maar ik bleef het idee houden dat we er nog niet waren. Ik leerde dat kwaliteit voor iedere patiënt iets anders betekent, want iedereen heeft een persoonlijke context. Daarom richtte ik me vervolgens op de patiënt als persoon en begon studies rondom gedeelde besluitvorming, persoonlijke gezondheidsdossiers en persoonlijke zorgplannen. Veelbelovende initiatieven, maar wel conflicterend met de standaardisatietrend van deze tijd.
Ik raakte verward. Richtlijnen, indicatoren, implementatie en patiëntgerichtheid brachten me niet ver genoeg. Vanwege een gevoel van onbehagen en onzekerheid over het resultaat van mijn overwegingen, besloot ik een filosoof te raadplegen.'
- Er zijn nog geen reacties
