‘We gaan tweede kerstdag werken’

Hoe vergaat het artsen op de werkvloer in tijden van covid-19? Vandaag de ervaringen van twee artsen-zussen uit de regio Den Haag.

Marieke de Doelder is cardioloog in Haaglanden MC en Barbara de Doelder is praktijkhoudend huisarts in Rijswijk met vijfduizend patiënten in een duopraktijk. Na negen maanden zijn ze wel gewend dat ‘corona’ een gegeven is in hun werk.

Barbara: ‘Het fluctueert een beetje. In de herfstvakantie was er een enorme piek. Maar we hebben eigenlijk geen dip, er blijven steeds veel covidbesmettingen in onze regio. Marieke: ‘Het zijn steeds andere groepen, nu weer jonger, die besmet raken. Maar er is geen stop, qua corona.’
Tijdens de eerste golf bleven patiënten duidelijk weg, stelde zij in april vast. Dat herkent haar zus ook: ‘Dat was uit angst of bescheidenheid. Nu weten ze de weg naar de huisarts gelukkig wel te vinden. Ik hoor vooral dat patiënten heel erg willen dat het allemaal achter de rug is. Patiënten vragen mij hoe ik naar het vaccin kijk en of ze het wel moeten nemen.’

Marieke: ‘De mensen die zich nu melden bij het ziekenhuis hebben vaker serieuze hartklachten en moeten daarvoor worden opgenomen. We sturen opvallend minder mensen naar huis. Dat wil zeggen dat mensen met mildere klachten nog altijd niet zo snel naar de eersteharthulp komen als voorheen. Dit geldt met name binnenlopers.’

Barbara: ‘Ik hou mijn hart vast voor de feestdagen. Ik verwacht dat het voor mensen heel moeilijk wordt om elkaar niét te ontmoeten. Dan mengen de generaties meer dan gewoonlijk.’

Elkaar steunen

Het is soms verwarrend dat Barbara en Marieke de Doelder beiden arts zijn, en ook nog in hetzelfde werkgebied, regio Den Haag. Huisarts Barbara verwijst geregeld door naar Haaglanden MC, waar Marieke cardioloog is. Barbara: ‘Pas was er een patiënt die naar mij kwam, maar bij mijn zus moest wezen.’

Samenwerking tussen de verschillende disciplines is altijd al belangrijk, maar nu met covid nog meer. Marieke: ‘Het is leerzaam voor mij, omdat ik uit de ziekenhuiswereld kom, om te zien hoe een huisarts tegen een situatie aankijkt. Zeker nu ik ook een van de cardiologen ben die in de anderhalvelijnszorg meedraai in meekijkconsults.’

Barbara: ‘We kunnen echt úren over werk praten, over een gebeurtenis, over een bepaalde casus – zonder namen te noemen natuurlijk.’ Marieke: ‘Je kunt elkaar steunen.’ Voor de omgeving mag het dan wel een keertje afgelopen zijn, maar zelf zijn ze van huis uit niet anders gewend. ‘Thuis werd vaak over medische kwesties gesproken. Onze ouders zijn ook huisartsen, net twee jaar met pensioen. Of is het al drie jaar?’
Marieke: ‘Eigenlijk waren ze gestopt, maar met de eerste golf hebben ze zich weer aangemeld en zijn aan de slag gegaan in een verpleeghuis.’ Was dat niet spannend? Barbara: ‘Nee hoor. We vonden het heel logisch dat ze dat deden. Dit, de zorg voor mensen, is toch waar je dokter voor bent geworden?’ Inmiddels is hun moeder weer gestopt. ‘Zij houdt zich weer bezig met oppassen, zodat wij kunnen werken.’

Extra-extra-rooster

De zorg voor coronapatiënten blijft een ‘stevige belasting’ voor dokters en verpleging, ook tijdens de feestdagen, zei voorzitter Ernst Kuipers van het Landelijk Netwerk Acute Zorg onlangs. Zit een kerstvakantie erin, om bij te komen?

Marieke: ‘Het verpleegkundig personeel in het ziekenhuis is met name zwaar belast. En die lópen al op hun tandvlees.’ Ook op de huisartsenpost Hadoks is een ‘extra-extra-rooster’ ingelast, dat rekening houdt met zowel kerstdagen als corona. Barbara: ‘Gelukkig zijn er nog voldoende waarnemend huisartsen, daar zit de flexibiliteit en dat loopt.’

Wat de kerst betreft, de familie De Doelder is gewend aan een ‘druk feest’ – met nog meer zussen en broer en aanhang en veel kinderen. ‘Dat kan nu niet doorgaan. Ik ga tweede kerstdag werken’, zegt Barbara. ‘Ik ook’, zegt Marieke. ‘Dan hebben we die dag vast wel contact.’