Vandaag op de werkvloer
Vandaag op de werkvloer

Omzien naar elkaar is kracht én kwetsbaarheid van Bunschoten-Spakenburg

2 reacties

Hoe vergaat het artsen op de werkvloer in tijden van covid-19? Vandaag de belevenissen van specialist ouderengeneeskunde Marieke Idema, die werkt in een verpleeghuis in Spakenburg dat zwaar was getroffen in de tweede golf.

Marieke Idema is specialist ouderengeneeskunde in verpleegtehuis De Haven in Bunschoten-Spakenburg. De tweehonderd bewoners hebben nét, vorige week allemaal de eerste van de twee inentingen gekregen. ‘Het verliep zo goed, met ons verpleegkundig team lukte het om binnen drie uur iedereen te vaccineren. De bewoners zaten klaar op de gang, we deelden ijsjes uit om de observatietijd wat prettiger te maken. Dankzij de spillage konden we de extra dosissen gebruiken voor de bewoners die anders via de huisarts geprikt zouden worden. Het was een heel feestelijke gebeurtenis’, vertelt Idema, die ook manager is en in het MT zit.

Grote golf

Die positieve impuls konden bewoners en zorgpersoneel wel gebruiken, nadat De Haven in de eerste golf, maar vooral in de tweede golf hard geraakt was. ‘In het voorjaar raakten 35 bewoners besmet, van wie er acht overleden. Het was verschrikkelijk, vooral het moment dat landelijk werd afgekondigd dat bezoek niet meer de verpleeghuizen in mocht. Al die familieleden die op het laatst op bezoek kwamen en niet wisten of ze elkaar nog zouden zien. Een heel naar moment.’

Het verpleegtehuis was voorbereid op de tweede golf. ‘Onze beroepsvereniging heeft ons goed geholpen.’ Niettemin kwamen de besmettingen vanaf eind november en vooral in december als een vloedgolf. De gemeente Bunschoten stond weken in de top van aantallen besmettingen. Het virus kwam via ‘het dorp’ ook in het verpleeghuis terecht. ‘Je doet je uiterste best, handhygiëne, mondkapjes enzovoort – maar dat is heel lastig bij de verzorging van mensen met dementie.’ In de tweede golf raakten 90 bewoners besmet, van wie 25 overleden. ‘De grote golf kwam 14/15 december, op eerste kerstdag overleden zelfs zes mensen. Dat was een heel heftige, verdrietige dag.’

Cohortafdeling

Het verpleeghuis had de luxe om iets kunnen schuiven en verhuizen. Als gevolg van interne verbouwingen konden twee afdelingen worden gebruikt als cohortafdeling. ‘Zodra een bewoner positief testte, plaatsten we hem of haar ofwel in een andere groep, of zetten juist de nog negatieve bewoners in een aparte groep. Dit deden we in overleg met de familie; zij hebben inspraak. Wil je dat je vader of moeder met dementie in de vertrouwde groep blijft, met kans op besmetting, of niet – maar dan weer de kans op verwarring en eenzaamheid? In de praktijk beslissen familieleden uiteenlopend. We hebben echt ontzettend veel verhuisd.’

Onderdeel van de familie

Idema heeft geen sluitende verklaring waarom juist in Bunschoten de besmettingen zo hoog opliepen. Zij antwoordt desgevraagd: ‘Ik denk niet dat het komt omdat de inwoners eigenwijzer zijn dan elders. Wel valt op dat de onderlinge banden sterk zijn. Dat is de kracht van de mensen in Spakenburg-Bunschoten, maar ook de kwetsbaarheid in een uitbraak als deze. Omzien naar elkaar, is een groot goed. Ik heb ook elders gewerkt en nergens was de hoeveelheid bezoek die de bewoners zo groot als hier. Families wonen dicht bij elkaar en iemand blíjft onderdeel van de familie, ook al woont hij in het verpleeghuis.’

Kerkelijke bijeenkomsten

En hoe gaat het nu? ‘Zo snel als het virus komt, zo snel is het weg.’ Er is geen covid, en De Haven hanteert een streng opnamebeleid. Elke kandidaat-bewoner wordt getest voorafgaand aan opname. ‘Voor ons kwam het vaccineren van verpleeghuizen precies op tijd. Mensen zijn gemotiveerd, ze hebben met eigen ogen hier gezien hoe erg het kan zijn. Ja, ook het vaccineren van oude ouderen heeft zin, omdat je hiermee kwaliteit van leven geeft in de laatste fase van hun leven. Het waardeloze van deze ziekte is dat iedereen, bewoners en bezoekers, zo ingepakt moeten blijven. De besmettelijkheid maakt dat je je aan allerlei regels moet houden die een goed afscheid in de terminale fase in de weg staan. Er kan zo weinig, de kerkelijke bijeenkomsten, bingo of tuinactiviteiten zijn gestopt. Dat is vervreemdend, en niet goed, zeker niet voor mensen met dementie. Dus ja, laat die vervolgprik over drie weken ook maar komen.’

eerdere afleveringen



Nieuws dementie religie covid-19 Vandaag op de werkvloer
  • Marieke van Twillert

    Marieke van Twillert werkt als journalist voor Medisch Contact. Arbeidsmarkt, levenseinde en e-health hebben haar speciale aandacht.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Josephus, H. F. Schellart

    huisarts n.p., Eemdijk

    Van Twillert is een bekende naam in Bunschoten/Spakenburg en Eemdijk.
    Komt u hiervandaan?
    Dat kleurt uw artikel dan voor mij

  • Els van Veen

    huisarts

    Ik lees dit artikel met gemengde gevoelens. In een verpleeghuis wonen kwetsbare ouderen. En kennelijk zijn er veel al overleden aan of met het coronavirus. Dan zijn er waarschijnlijk ook veel die met hun eigen immuunsysteem genezen zijn van een doorg...emaakte infectie met het virus.

    Ik lees nergens of er gekeken is of deze mensen al een infectie hebben doorgemaakt. Is daar aan gedacht, dat mensen al eigen afweer kunnen hebben opgebouwd? En wat doet dan een mRNA vaccin? Waarvan de lange termijn effecten -langer dan de twee maanden die de 2e fase van de studie duurde- nog niet bekend zijn?



 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.