‘Ik heb dertig tot veertig bevlogen artsen aangenomen’

Hoe vergaat het artsen op de werkvloer in tijden van covid-19? Vandaag de belevenissen van arts maatschappij en gezondheid Margot Baardse, stafarts bij GGD IJsselland. Ze nam afgelopen weken tientallen nieuwe collega’s aan voor de megavaccinatiecampagne.

‘Ik weet niet hoeveel artsen ik heb aangenomen, ik denk toch al gauw een stuk of dertig veertig’, zegt arts maatschappij en gezondheid Margot Baardse. Ze is stafarts bij GGD IJsselland. Omdat ze altijd al verantwoordelijk was voor het rijksvaccinatieprogramma, kwam de verantwoordelijkheid voor de covidvaccinaties mede op haar bord. De nieuwe artsen moeten gevaccineerden opvangen die een reactie krijgen op de vaccinatie. Baardse: ‘Ik doe dit werk al heel erg lang en heb eigenlijk nooit echt een allergische reactie op de vaccinaties van het rijksvaccinatieprogramma gezien. Maar in de covidcampagne gebeurt het met enige regelmaat. We zien postvaccinale verschijnselen van flauwvallen of naar worden tot mensen die echt allergisch reageren en met de ambulance worden afgevoerd.’

Zijn die nieuwe artsen voor de priklocaties allemaal nieuwkomers binnen de GGD? ‘Ja, en dat is meteen het spannende eraan. We hebben veel gepensioneerde huisartsen en specialisten, echt uit alle hoeken van het ziekenhuis, van neonatologie tot mdl, er zit een orthopeed bij. En er is ook een groep arts-assistenten die het naast hun werk doen. Dat vond ik opmerkelijk omdat je leest over burn-out. Maar er zijn toch assistenten – zoals een aios heelkunde – die tijd over hebben door compensatie-uren bijvoorbeeld.’ Het zijn bevlogen mensen, deze dokters, zegt Baardse. ‘Dat is de gemene deler. Ze willen gewoon meehelpen. In hun eigen belang, maar juist ook in het algemene belang.’ Ze vraagt altijd of de eigen werkgever op de hoogte is van de beoogde nevenfunctie.

Het spannende is enerzijds dat ze allemaal nieuw zijn, maar vooral ook dat ze ‘uit een andere setting’ komen, zegt Baardse. ‘Het zijn dokters die gewend zijn om individuele patiënten te behandelen. Maar hier, bij zo’n massacampagne, moeten ze vooral goed de richtlijnen volgen. Het is niet zoals in de spreekkamer. Dat geeft soms spanning.’ Baardse bespreekt nadrukkelijk in het kennismakingsgesprek dat de doelen bij deze campagne anders zijn dan in de individuele gezondheidszorg. ‘Je moet erop bedacht zijn als huisarts, dat je graag de individuele patiënt in ogenschouw neemt. Nu zijn we niet bezig met een individuele patiënt, maar met de grote groep burgers die wordt gevaccineerd. In het begin was er nog wel tijd om daarover na te denken – en daarover met mij te discussiëren’, lacht ze. ‘Maar het wordt straks heel druk, dus dan kan dat niet meer.’

Baardse is verrast over hoeveel artsen ze hebben kunnen binnenhalen. ‘Vooraf leek dit een groot probleem, maar in de praktijk viel dat erg mee. Dat komt doordat artsen graag willen helpen, want voor de vergoeding hoeven ze het niet te doen.’ Een enkele keer wees ze een dokter af. ‘Je moet wel enige kennis van de acute geneeskunde hebben. Sommigen waren bestuurder, of in de farmacie werkzaam. Zij staan te ver van de dagelijkse praktijk. Maar je hoeft geen intensivist te zijn om te kunnen meedoen.’