‘Het laat wel zien hoe snel het weer kan oplaaien’

In Nederland is het momenteel rustig rondom covid-19, alhoewel ook hier de wekelijkse aantallen diagnoses weer voorzichtig lijken op te lopen. In Australië is de tweede golf al uitgebroken. Cardioloog Johan Verjans werkt in Adelaide, waar gelukkig nog niets aan de hand is.

‘De coronacrisis was op een haar na voorbij, maar door een paar superspreading events lopen de cijfers weer op. Dat laat wel zien hoe snel het weer kan oplaaien. Ik kan niet zeggen dat er paniek is in Australië over de oplopende cijfers. Het is erg lokaal, vooral in Melbourne, en er is een klein clustertje in Sydney. En zelfs in Melbourne is de stad maar op een paar plekken in lockdown. De discussie hier gaat vooral over het gebruik van maskers, wat net als in Nederland weinig gebeurt. Verder worden er maatregelen getroffen om de mensen die in hotels in quarantaine zitten – iedereen die uit het buitenland komt, moet daar twee weken verblijven – te dwingen zich te laten testen. Want blijkbaar zijn er mensen die dat weigeren. Binnenkort krijgen ze dan een boete. Begrijpelijk, want die uitbraak in Melbourne is ook in zo’n hotel ontstaan.

Ik werk zelf in Adelaide, in de staat Zuid-Australië, die grenst aan Victoria, waar Melbourne de hoofdstad van is. Bij ons is het gelukkig nog rustig en dat is ook niet zo vreemd. Melbourne is een veel grotere, dichtbevolkte stad, waar mensen dichter op elkaar wonen. Adelaide is veel uitgestrekter, iedereen heeft een tuin, er zijn hier geen flats en we zitten hier midden in de woestijn.

Zuid-Australië was ook goed voorbereid, viel me op, mede dankzij de zeer tijdige inkoop van veel tests en het strak voeren van beleid. Het is bij zo’n 440 gevallen gebleven, en de twee ziekenhuizen die waren ingericht om eventuele patiënten op te vangen, bleken niet nodig. Zuid-Australië staat Victoria nu bij door een deel van de testen voor hen te doen.

Bij ons op de afdeling is alles weer terug bij het oude. Tijdens het hoogtepunt van de crisis zagen we wel minder patiënten met acute hartproblemen en meer mensen met late infarcten, maar dat is nu weer op het oude niveau. Een echt inhaaleffect zien we in het ziekenhuis niet, interessant genoeg. Niet meer beeldvormend onderzoek dan eerder, bijvoorbeeld. Dat kan erop wijzen dat uitstel van zorg niet altijd zo erg is en achteraf niet nodig was.

Zelf ben ik inmiddels met de lokale overheid in gesprek om een methode te ontwikkelen waarmee we kunnen voorspellen waar covid-19 mogelijk zal opduiken. Zij kennen mij vanwege mijn werk in het Australian Institute for Machine Learning. We zijn nu bezig met een manier om verkeersgegevens hiervoor te gebruiken, te kijken hoeveel mensen van waar naar waar reizen. Het doel is om mobiele testteams paraat te hebben, die op basis van deze – met artificial intelligence gegenereerde – voorspellingen naar een specifieke locatie gaan om te testen in geval van een eventuele uitbraak.’