‘Zorgketen eetstoornissen moet beter’
1 reactieDe zorg voor kinderen en jongeren met eetstoornissen, vooral met anorexia nervosa, moet beter. De hele zorgketen voor eetstoornissen moet worden aangepakt en bij voorkeur bovenregionaal worden ingericht.
Dat stelt K-EET (landelijke ketenaanpak eetstoornissen), in een advies aan minister Hugo de Jonge. Dit landelijke samenwerkingsverband van professionals op het gebied van eetstoornissen werd afgelopen voorjaar door hem opgericht. K-EET zegt in het advies dat er veel knelpunten zijn in de zorgketen voor eetstoornissen. Zo worden eetstoornissen niet altijd herkend in een vroeg stadium en komt de behandeling niet snel genoeg op gang. K-EET wijst erop dat de zorgketen als gevolg van de transitie van de jeugdzorg naar de gemeenten kwetsbaar is, al is de ketenproblematiek daar, volgens het samenwerkingsverband, niet uitsluitend aan toe te schrijven.
Volgens K-EET kunnen eetstoornissen het best – binnen drie jaar – bovenregionaal worden aangepakt, in zes regio’s, waarin de gemeenten worden verdeeld. Binnen sterke regionale netwerken kan eerdere herkenning van eetstoornissen, verwijzing en triage goed georganiseerd worden en kennis van diagnostiek en behandeling beter verspreid, vindt K-EET.
K-EET ziet ook mogelijkheden tot verbetering door beter te gaan werken met de zorgstandaard eetstoornissen uit 2017 en daarnaast meer aandacht te besteden aan (na)scholing. Bovendien moet het huidige zorgaanbod op het gebied van eetstoornissen beter in kaart worden gebracht. Ook stelt K-EET dat er meer data moeten worden verzameld uit onder meer behandelingen, omdat er ‘verrassend veel’ niet bekend is over de incidentie, het beloop en de behandeling van eetstoornissen onder kinderen en jongeren.
In een interview dat Medisch Contact deze week publiceert, stellen twee artsen die zelf een dochter hebben met anorexia, dat de zorg veel meer gecentraliseerd moet worden. Zij noemen als voorbeeld het Prinses Máxima Centrum, waar kinderen met de diagnose kanker binnen een week terechtkunnen. Zij constateren na drie jaar ervaring als ouders dat de aanpak per kliniek heel verschillend kan zijn, terwijl zij meer zien in bundeling van kennis.
Lees ook-
Simone Paauw
Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. Daarnaast schrijft ze over tal van andere onderwerpen.
Peter van den Heuij
Ouder
In het artikel wordt ingegaan op anorexia en het advies van de stuurgroep K-EET. Ik denk dat bundeling van kennis en kunde op het bovengemeentelijke niveau verstandig is. Het lost echter niet een paar karakteristieken van het gezondheidsstelsel op di...e doelmatige zorg in de weg staan;
• Eetklinieken richten zich op de eetstoornis. Onderliggende problemen (misbruik, psychiatrische problematiek) worden niet tegelijkertijd aangepakt. Behandeling start als patiënten een BMI hebben van 15. Deze eis (kom eerst maar 5 of 10 kilo aan) vormt een torenhoge drempel voor adequate behandeling;
• Aanbod is versnipperd. Gevolg is een complexe langdurige zoektocht om op basis van één diagnose een goede plek te vinden voor patiënten. In de tussentijd krijgt een patiënt niet of nauwelijks begeleiding.
• Organisaties kiezen welke patiënten in behandeling worden genomen. De overige vallen tussen wal en schip (een alcoholistische psychiatrische patiënt zal van de psychiater eerst van zijn alcoholprobleem af moeten en van de verslavingskliniek eerst van zijn psychiatrische probleem);
• Als in dit werkveld een patiënt wordt opgegeven worden ze ontslagen om thuis te sterven, ook als daar geen hulp is. Onduidelijke criteria, niet transparante besluitvorming en geen invulling van zorgplicht.
• In de stuurgroep K-EET zitten onder andere de toppers van de gerenommeerde instituten. Zij zijn onderdeel van het probleem niet van de oplossing.