Werkzaamheid apps in de ggz grotendeels onbewezen

Smartphoneapps kunnen goede diensten bewijzen in de ggz, maar het valt niet mee om hun werkzaamheid daadwerkelijk aan te tonen. Dat blijkt uit een studie van Simon Goldberg e.a., gepubliceerd in het openaccessblad PLOS Digital Health, waarin ze de resultaten melden van een metareview van veertien meta-analyses naar de werkzaamheid van deze apps voor onder meer behandelingen van depressie en angst en voor stoppen met roken. In totaal omvat de review 145 trials waaraan bijna 50 duizend patiënten deelnamen.

Met name methodologische tekortkomingen in het onderzoeksontwerp verhinderden dat de onderzoekers overtuigend bewijs konden vinden voor een vruchtbare toepassing van zulke apps. Ze vonden wel – zoals ze het zelf formuleren – enig ‘zeer suggestief’ bewijs dat enkele apps effectiever waren dan controlecondities waarin personen geen behandeling kregen. Ze concluderen dan ook dat sommige apps wel degelijk beloftevol zijn als het gaat om het in bescheiden mate verminderen van veelvoorkomende psychologische symptomen. Interventies waarbij mensen sms’jes krijgen lijken zelfs bijzonder effectief bij het ondersteunen van stoppen met roken.

Ondanks bescheiden effectgroottes, zijn ggz-apps daarom toch relevant voor de volksgezondheid, betogen Goldberg e.a., vooral vanwege de betrekkelijk lage kosten en omdat ze veel mensen bereiken.