Weinig bewijs voor betrouwbaarheid huidkankerapps

De kwaliteit van het bewijs voor betrouwbaarheid van smartphoneapps die huidafwijkingen beoordelen, is slecht. Dit blijkt uit een review van Karoline Freeman e.a. in The BMJ.

Zij voerden een systematische review uit van evaluatiestudies over smartphoneapps die huidafwijkingen beoordelen. Het moest gaan om apps die op een algoritme waren gebaseerd, dus niet om teledermatologie, waarbij een deskundige de foto’s beoordeelt. Zij vonden negen studies die zes apps evalueerden, waarvan er twee beschikbaar zijn voor het algemene publiek. Dat betreft SkinVision en SkinScan. Alle studies hadden grote methodologische problemen. De onderzoekers merken op dat de twee genoemde apps – ondanks in hun ogen onvoldoende bewijs van effectiviteit – een CE-markering hebben. Overigens heeft geen enkele app een goedkeuring van de FDA (in de VS oordeelt de FDA over medische hulpmiddelen).

Verder viel op dat verschillende apps anders oordeelden over dezelfde huidlaesies. Het oordeel van de apps verschilde nogal eens van dat van de arts en de histopathologische uitkomst. Sommige apps vonden geen één van de aangeboden melanomen. De SkinVision-app had de beste uitkomsten, met een geschatte sensitiviteit van 88 procent en een specificiteit van 79 procent. Uitgaande van een populatie van duizend volwassenen van wie er dertig een melanoom zouden hebben, zouden er vier melanomen niet zijn gevonden en meer dan tweehonderd mensen zouden een foutpositieve uitslag hebben gekregen.

De auteurs benoemen de ‘uitdagingen’ van studies die dergelijke apps evalueren. Zoals het feit dat  de apps vaak gericht zijn op de algemene bevolking, bij wie kwaadaardige huidtumoren weinig voorkomen, maar andere huidaandoeningen juist vaak. De referentiebeelden waren echter nogal eens verdachte huidafwijkingen van een geselecteerde populatie. Hoe de apps in de real world setting werken, is dus de vraag. Een ander punt is dat de foto’s die mensen met hun smartphones maken, de huidafwijking niet altijd scherp in beeld brengen. Verder veranderen apps die op een algoritme zijn gebaseerd continu. De versie waarover is gepubliceerd, kan alweer heel anders zijn dan de versie die op dit moment wordt gebruikt. De onderzoekers wisten ook niet of de drie studies die over de SkinVision-app verschenen allemaal dezelfde appversie onder de loep hadden genomen.

De auteurs concluderen dan ook dat de huidige manier waarop deze apps een CE-markering hebben gekregen, niet voldoet. En dat men (nog) niet kan vertrouwen op deze apps om alle huidkankergevallen op te sporen.

BMJ, 2020. Doi: 10.1136/bmj.m127