Stamboom van de Spaanse griep verder ingevuld

Uit analyse van genetisch materiaal blijkt dat het griepvirus uit 1918 waarschijnlijk direct van vogels op de mens sprong zonder een tussenstop in varkens. Dat schrijven Livia Patrono en collega’s in Nature Communications.

De onderzoekers konden het genoom van het influenzavirus type A (H1N1) uit 1918 gedeeltelijk achterhalen dankzij het longweefsel van twee jonge soldaten die in juni 1918 in Berlijn stierven aan de Spaanse griep. En ze konden zelfs een compleet virusgenoom in kaart brengen dankzij het longweefsel van een jonge vrouw die in München stierf aan diezelfde griep. Daarnaast werd het virusgenoom al eerder geheel in beeld gebracht via longweefsel van twee personen – uit New York en Alaska – die er in het najaar van 1918 aan stierven.

Met al deze informatie analyseerden de onderzoekers hoe het virus zich voor en tijdens de pandemie ontwikkelde. Ze zagen dat het door een paar genetische aanpassingen beter bestand was tegen de menselijke afweer tijdens de pandemie dan ervoor. Daarnaast lijkt de H1N1-variant uit 1918 direct verwant te zijn aan het vogelgriepvirus, wat een tussenstop in varkens minder waarschijnlijk maakt, schrijven de onderzoekers. Ook blijken de H1N1-seizoensgriepvirussen die na de pandemie bleven circuleren directe afstammelingen van het virus uit 1918 te zijn.

De onderzoekers hopen deze bevindingen te staven met meer monsters van mensen die aan de Spaanse griep stierven. Alleen moeten ze die monsters eerst nog vinden. Hiervoor doen ze een beroep op tientallen pathologiecollecties wereldwijd.