Laatste nieuws
Nieuws

Primaire functie slaap verandert op leeftijd van 2,5 jaar

1 reactie
getty images
getty images

Over nut en functie van slaap doen verschillende hypothesen de ronde. Zo zou slaap de neurale reorganisatie nodig voor bijvoorbeeld leren bevorderen. En een andere theorie zegt dat mensen (en in ieder geval andere zoogdieren) tijdens de uren dat ze wakker zijn neurale schade oplopen. Gedurende de slaap zou deze schade of dit afval – beschadigde genen en eiwitten – worden hersteld of ‘afgevoerd’, zodat het zich niet ophoopt en hersenziekten kan veroorzaken. Waarschijnlijk zijn beide hypothesen correct, zo blijkt nu uit onderzoek gepubliceerd in Science Advances.

Dat heeft alles te maken met het feit dat na de leeftijd van 2,5 jaar een dramatisch omslagpunt plaatsvindt, aldus Junyu Cao e.a. Een van de auteurs van de studie vergeleek dat al met de overgang van water naar ijs. Vóór die leeftijd groeien de hersenen erg snel. Tijdens de remslaapfase zijn de jonge hersenen bezig met het bouwen en versterken van synapsen, met het aanleggen dus van neurale connecties. Maar na tweeënhalf jaar schakelt het primaire doel van de slaap over van hersenopbouw naar hersenonderhoud en -herstel, een rol die het de rest van het leven behoudt.

Voor de onderbouwing van hun theorie maakte de onderzoekers gebruik van data afkomstig van een zestigtal studies naar de ontwikkeling van slaap bij mensen en andere zoogdieren.

Het beeld was opmerkelijk consistent, zo laat hun mathematische model zien. In alle soorten zagen ze een dramatische achteruitgang van de remslaap als ze het menselijke ontwikkelingsequivalent van ongeveer 2,5 jaar oud bereikten. De fractie van de tijd doorgebracht in remslaap voor en na dat punt was ongeveer hetzelfde, of de onderzoekers nu konijnen, ratten, varkens of mensen bestudeerden. Remslaap neemt tijdens de ontwikkeling af met de groei van de hersengrootte, vonden de wetenschappers. Terwijl pasgeborenen ongeveer 50 procent van hun slaaptijd in remslaap doorbrengen, daalt dat tot ongeveer 25 procent op de leeftijd van 10 jaar en blijft het afnemen met de leeftijd. Volwassenen ouder dan 50 brengen nog maar ongeveer 15 procent van hun slaaptijd door in de remfase.

Unraveling why we sleep: Quantitative analysis reveals abrupt transition from neural reorganization to repair in early development
lees ook

Nieuws Wetenschap neurologie hersenen slaap
  • Henk Maassen

    Henk Maassen is journalist bij Medisch Contact, met speciale belangstelling voor psychiatrie en neurowetenschappen, sociale geneeskunde en economie van de gezondheidszorg.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Piet van Loon

    Orthopeed/ houdingsdeskundige, Oosterbeek

    Over elkaar buitelende hypothesen over hoe zenuwcellen met elkaar leren omgaan of gaan leren om bits en bites van de ene cel via het biochemisch fabriekje de synaps in de volgende zenuwcel ook weer bits en bites te laten genereren. Digitaal- analoog-...digitaal signaaloverdracht is de basis van leven en vooruit kunnen. Hoe meer het kind al vroeg kan bewegen of fysiek wordt gestimuleerd, hoe beter al die leerprocessen op celniveau verlopen, maar ook als geheel organisme ( vrij naar de kinderarts Montessori)
    Zouden deze onderzoekers niet weten, dat het juist het bewegen is , eerst vnl. passief en na de geboorte ook primair actief die de zenuwcellen tot het maken van synapsen aanzet? Ze hebben niet electromicrosopisch kunnen controleren of de zenuwcel in de nacht synapsen gaat maken. Waarom zou die?
    Onze miljarden zenuwcellen zijn al drie maanden na de bevruchting in aantal aanwezig en zullen op basis van "het bewegen", dus mechanische prikkels en het ook constant in verbinding willen blijven met de vele miljarden 'somatische cellen' die door deling in aantal toenemen om ook zenuwsignalen aan al die orgaancellen te kunnen overdragen of van de cellen ontvangen. De Tsjechische neuroscientist Prof. Milan Roth heeft indertijd achter het IJzeren Gordijn deze neuro-ossale groeirelaties goed uitgezocht en beschreven en met oa. dierexperimenten inzichtelijk gemaakt.
    In de jaren 50 en 60 sliepen al onze kinderen nog als rozen , omdat het constante bewegen en spelen hun CZS enorm lerend maakte. Die REM slaap zal al vroeg in de evolutie nodig zijn geweest om al die "indrukken"overdag te "verwerken". De hypokinesie van de latere generaties heeft veel van die leerprocessen minder optimaal gemaakt.
    Wat zou het beschreven onderzoek vijftig jaar geleden hebben opgeleverd. Of bij Masaikinderen, die niet in de Maxicosy opgroeien of anderszins het bewegen niet aanleren?

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.