‘Onderzoek de vooringenomenheid rond afbouwmedicatie’

Met een brief aan de vaste Kamercommissie VWS doen onderzoeker/ ervaringsdeskundige Peter Groot en hoogleraar psychiatrische epidemiologie Jim van Os een verzoek om onafhankelijk onderzoek te doen naar institutionele vooringenomenheid rondom de vergoeding van afbouwmedicatie.

Groot en Van Os ijveren al enige tijd voor een vergoeding van afbouwmedicatie door zorgverzekeraars. Ruim 3 miljoen Nederlanders gebruiken psychiatrische medicijnen zoals antidepressiva die, als daarmee niet op verantwoorde wijze wordt gestopt, voor grote problemen kunnen zorgen. Op basis van een idee van een patiënt zijn vanaf 2013 zogenoemde taperingstrips (afbouwmedicatie) ontwikkeld waardoor artsen op flexibele wijze de medicatie kunnen voorschrijven en aanpassen die voor verantwoord stoppen nodig is.

Een aantal zorgverzekeraars wil deze vorm van afbouwmedicatie niet vergoeden. Zij zeggen dat er alternatieven zijn om af te bouwen.

Volgens Groot en Van Os krijgen zorgverzekeraars achter de schermen juridische steun van het Zorginstituut en van het ministerie van VWS in hun weigering. Dat baseren ze op informatie van het Zorginstituut die ‘enige tijd geleden’ is verkregen via een Wob-verzoek. Opmerkelijk was dat – kennelijk per abuis – bepaalde passages niet waren weggelakt.

Groot en Van Os citeren uit die correspondentie tussen functionarissen van het Zorginstituut: ‘Ik ben verder blij te horen dat er nu eindelijk een procedure is aangespannen. Het kan zinvol zijn om onze hulp aan VGZ daarbij aan te bieden. We hebben in het verleden gezien dat procedures door slechte verweren van zorgverzekeraars zijn verloren. Het zou bijzonder jammer zijn als dat in dit dossier ook gebeurt.’

Dat betekent, stellen de indieners van de brief, dat het Zorginstituut hulp aanbiedt aan zorgverzekeraar VGZ in een juridische procedure die door de Vereniging Afbouwmedicatie was aangespannen. ‘Hieruit blijkt dat de Vereniging Afbouwmedicatie in deze procedure niet alleen te maken had met de advocaat van VGZ maar ook, zonder dat ze dat wist, moest strijden tegen het Zorginstituut.’

Volgens de indieners is er sprake van ‘institutionele vooringenomenheid’ en handelen het Zorginstituut en het ministerie niet volgens de regels. Groot en Van Os brengen de achterliggende feiten in de openbaarheid, waarbij ze geïnspireerd zijn door de recente kindertoeslagaffaire. ‘We doen dat omdat zulke aandacht in eerdere zaken, waarin later bleek dat er dingen mis waren, nodig was om te bereiken dat er iets werd gedaan aan problemen die al langer zichtbaar waren.’