Laatste nieuws
Blog

Medische journalistiek is ziek

4 reacties

‘Onderzoek vindt therapeutisch doelwit voor de ziekte van Alzheimer. Nieuwe strategie voor het voorkomen of vertragen van ziekteprogressie. Geheugenfunctie verbetert met liefst 50%!’

Aldus een recente kop in een Amerikaans medisch nieuwsbulletin. We lezen de originele publicatie. Het gaat om een nieuw peptide, het DA1-peptide, dat via een osmotische pomp bij transgene alzheimermuizen van anderhalve maand oud, gedurende zevenenhalve maanden gegeven werd. Ik wil u de titel van het onderzoek niet onthouden: ‘ATAD3A oligomerization promotes neuropathology and cognitive deficits in Alzheimer’s disease models’. Gewoon even voor de leuk.

Volgens de leeftijdsconverter http://www.age-converter.com/mouse-age-calculator.html waren de muizen die ingezet werden tussen de 18 en 50 jaar oud, als het mensen zouden zijn. Het peptide werd in een enkele dosis gedurende een voor de muis bijzonder lange periode parenteraal ingebracht. De muizen vertoonden daarna verbeterde geheugenfuncties. Laten we even een stukje translationele neurologie bedrijven. Als muizen mensen zouden zijn, dan zouden die mensen dus vanaf hun pubertijd tot middelbare leeftijd behandeld moeten worden via een subcutane pomp met een peptide, om op latere leeftijd dan minder alzheimereffecten te kunnen krijgen. De kop van het artikel is dus behoorlijk misleidend. Ten eerste gaat het helemaal niet om vertraging van ziekteprogressie. Het is een preventief onderzoek. Ten tweede gaat de studie over transgene muizen, en niet over patiënten. Ten derde is parenteraal een peptide toedienen gedurende een langere tijd geen houdbare therapie. Ten vierde is die 50 procent verbetering van de geheugenfuncties nergens op gebaseerd, omdat er meerdere cognitieve parameters gemeten werden.

Uiteraard kunnen we à vue niet zeggen of het hier om een beginnende alzheimer gaat, of misschien een vasculair dementieel beeld. Maar duidelijk is dat zijn cognitieve vermogens gestoord zijn. We hebben helaas nog geen beschikking over farmaca die de progressie van de aandoening remmen. Preventieve behandeling is vooralsnog helemaal een utopie. We hebben geen vroege markers die dit mogelijk maken. Kortom, het prachtige technische onderzoek uit Cleveland in de VS heeft vooralsnog totaal geen betekenis voor de behandeling van alzheimer. Los van het feit dat minder dan 10 procent van deze vroege veelbelovende experimentele behandelingen uiteindelijk de patiënt zal helpen. In dit speciale geval schat ik de kans van slagen in als kleiner dan 1 procent.

Ik werd kort geleden opgebeld door een journaliste die me wilde interviewen voor een tv-programma over alternatieve geneeskunde. Ze was getipt door de collega’s van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, omdat ze mensen zocht die aanvankelijk positief waren over alternatieve geneeskunde, en later daarop terugkwamen. Ik sprak enige tijd met haar over de ins en outs rond dit onderwerp. Ze vond het allemaal heel interessant, maar ging me toch niet interviewen, zo liet ze me weten. Ze zocht mensen die een emotioneel verhaal hadden. Dat ze eerst ermee dweepten en daarna het verafschuwden. Ze wilde polarisatie. These en antithese. Geen nuances, geen synthese. Ze begreep overigens niets van wat alternatieve geneeskunde is. Ze had geen kennis op dit gebied. En toch meende ze een tv-show erover te kunnen maken.

Ziehier de twee grove valkuilen van de medische journalistiek. Overselling en polarisatie.

In deze gepolariseerde en luidruchtige wereld hebben we volgens mij een transformatie nodig van medische journalistiek. Geen overselling en polarisatie, maar nuances en synthese. Maar ja, gaat dat verkopen?

Wanneer stappen we af van schreeuwende en onjuiste koppen? Wanneer gaan journalisten naar synthese zoeken? Kunnen we nog nuances verwachten in de journalistiek? Kennen journalisten hun eigen grenzen in kennis? Wie kan er in de media nog socratische vragen stellen? Wie is nog intrinsiek geïnteresseerd in wat een ander te zeggen heeft? In plaats van het eigen ei te willen leggen? Of sensatie te willen zaaien? In deze wereld is minder sensatie en meer begrip en inzicht hoogst noodzakelijk.

Meer van Jan Keppel Hesselink

  • Jan Keppel Hesselink

    Jan Keppel Hesselink is arts niet-praktiserend, farmacoloog en medisch bioloog. Hij adviseert op het gebied van research en ontwikkeling van geneesmiddelen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • W.J. Duits

    bedrijfsarts, Houten

    Vandaar dat ik zo weinig inschrijvingen van muizen vind aan de Universiteit.

  • M.K.F. Sommer

    huisarts, Duinkerken 32 nst Banda Abao

    Mooi omschrijving van een Nl'se huisarts.Zelf behoor ik nog toch eren minderheid hiervan: nl. die van het mannelijk geslacht.En werkzaam in een uithoek van het Koninkrijk. (Curacao)Een tiental jaren bewust gekozen voor doorgaan vastleggen gegevens ...op papier en niet electronisch.De gedachte was toen van mij : dan wordt het niet zo onpersoonlijk.Kennelijk slaagt deze collega erin om binnen de standaard tijd van een consult te blijven en coll Hesselink toch het gevoel te geven geheel aan zijn trekken gekomen te zijn.Chapó

  • A.F. Algra

    commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, Rotterdam

    Interessante observatie. Overselling en polarisatie in de medische journalistiek. En nu ?

    • J.M. Keppel Hesselink

      pijnarts, Bosch en Duin

      Nu de diagnose gesteld is, is het aan de opleidingen voor (medische) journalistiek in Nederland om de ethiek van de journalistiek met dit item uit te breiden. En om binnen de beroepsgroep zodoende te gaan begrijpen dat het meewerken aan verdere polar...isatie in onze maatschappij en daarop scoren tot de verleden tijd moet gaan behoren.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.