Longweefsel na ernstige covid-19 meestal goed hersteld

Bij patiënten die kampten met ernstige covid-19 herstelt het longweefsel in de meeste gevallen. Dat blijkt uit een observationele studie van longarts Bram van den Borst e.a. gepubliceerd in Clinical Infectious Diseases. Zij includeerden 124 patiënten (leeftijd 59 ± 14 jaar, 60 procent man) die na een covid-19-infectie werden teruggezien op de coronanazorgpoli van het Radboudumc: 27 van hen waren mild, 51 matig, 26 ernstig en 20 kritisch ziek geweest.

Alle patiënten kregen onder meer een CT-scan en een longfunctietest. Na drie maanden was de longdiffusiecapaciteit onder de ondergrens van normaal bij 42 procent van deze patiënten. Het longparenchym bleek hersteld, maar er was wel enige restschade bij 91 procent van de patiënten, hetgeen correleerde met de verminderde longdiffusiecapaciteit. Bewegen zat er voor 22 procent van de patiënten nauwelijks in, ze hadden te weinig energie; 36 procent kampte met mentale of cognitieve disfuncties. Over het algemeen was volgens de onderzoekers hun gezondheidstoestand slecht, zeker in termen van vermoeidheid, kortademigheid en kwaliteit van leven. 

Volgens longarts Bram van den Borst vertoont het klachtenpatroon bij sommige patiënten overeenkomsten met het herstel na een zware longontsteking of ARDS. Bij deze aandoeningen duurt het herstel over het algemeen ook lang. Dat de longen na covid-19 herstel tonen, vindt hij dan ook ‘bemoedigend’.

Nog twee opmerkelijke bevindingen: 29 procent van de patiënten die matig tot kritiek ziek waren geweest had geen comorbiditeit; dat getal was 78 procent bij de patiënten met slechts milde klachten. Verder bleek dat patiënten die via de huisarts op de nazorgpoli terechtkwamen, het slechtst hersteld waren. Dat past in een beeld dat ook uit ander onderzoek naar voren komt: er is  mogelijk een subgroep van patiënten met initieel relatief milde covid-19, die vervolgens hardnekkige klachten en beperkingen ondervinden.

https://doi.org/10.1093/cid/ciaa1750