‘Lagere tarieven voor ongecontracteerde zorg geen probleem’
1 reactiePatiënten hebben geen probleem met de lagere vergoedingen die zorgverzekeraars uitkeren aan ongecontracteerde zorgaanbieders. En, gezien het toenemende aantal zorgaanbieders dat ervoor kiest om zonder contract te werken, die aanbieders zelf blijkbaar ook niet. Dat betoogden zorgverzekeraars Zilveren Kruis, Menzis, VGZ en CZ woensdag bij de Gelderse hofrechter. De vrije artsenkeuze is volgens hen gegarandeerd door de keuze tussen een natura- of restitutiepolis.
Stichting Handhaving Vrije Artsenkeuze, gefinancierd door ongecontracteerde zorgaanbieders, strijdt tegen de lagere vergoedingen die zorgverzekeraars betalen voor niet-gecontracteerde zorg. Volgens zorgverzekeraars zijn die kortingen gerechtvaardigd, omdat zij hogere kosten maken door de ongecontracteerde zorg: dat vergt meer administratief werk en leidt tot onbenutte, wel ingekochte zorg bij gecontracteerde partijen.
Zij troffen elkaar woensdag voor de rechter in een hogerberoepszaak, waar het ging om de vraag in hoeverre zorgverzekeraars met hun kortingspercentages een hinderpaal creëren voor verzekerden. Dat is niet zo, vinden de zorgverzekeraars. Volgens de raadsvrouw van Zilveren Kruis klagen verzekerden in de praktijk nooit over deze lagere vergoedingstarieven voor ongecontracteerde zorg. Een verzekerde kiest er bovendien zelf voor om van zijn naturapolis af te wijken, constateerde ze. ‘De vrije artsenkeuze van verzekerden is verankerd in het kiezen voor een natura- of een restitutiepolis.’
De raadsman van VGZ en Menzis wees op een eigen onderzoek naar de websites van tien ‘marktleiders’ die ongecontracteerd medisch-specialistische zorg en ggz leveren. Daar melden zij ‘in het openbaar dat ze genoegen nemen met de lagere vergoeding die ze ontvangen’. ‘De patiënt weet dus van tevoren dat hij zelf niets hoeft te betalen, dus is er geen hinderpaal.’
Volgens de CZ-raadsvrouw wijst het toenemend aantal zorgaanbieders dat ongecontracteerd werkt erop dat ‘het een bewuste keuze is om zo te opereren en het dus zeker aantrekkelijk kan zijn’. ‘Ondanks de korting zijn ze in staat voldoende inkomen te genereren, ook als ze patiënten een eigen bijdrage kwijtschelden.’
Volgens de raadsheer van Stichting VA zijn de kortingspercentages slechts gebaseerd op een nog niet afgeronde juridische discussie. En die tarieven leiden tot het ‘onbetaald blijven van honderden tot duizenden euro’s aan modale zorggebruikers’, wat volgens hem onmogelijk níet als hinderpaal kon worden gezien. ‘Het is niet de keuze van de zorgaanbieder om genoegen te nemen met 75 procent maar het gevolg van een onvolledige vergoeding.’ Hij noemt het hanteren van generieke kortingen, zoals nu gebeurt ‘onjuist’. ‘De grens tussen een patiënt prikkelen of hinderen wordt in ieder geval bij de duurste zorgvormen overschreden.’ De Stichting VA wil dat het hof de zorgverzekeraars verplicht inzage te geven in hun rekensommen om te bepalen welke vergoedingskorting zij gebruiken. ‘Het is nu niet te controleren of dat wat wordt uitgekeerd, echt 75 procent is van het gemiddelde gecontracteerde tarief.’
Het hof doet 8 september uitspraak. Het VWS-ministerie komt binnenkort met een wetsvoorstel om nog lagere vergoedingen voor ongecontracteerde zorg toe te staan. Zorgvisie meldde deze week dat het voorstel uit zou gaan van een gedifferentieerde verlaging.
lees ook-
Ilse Kleijne
Ilse Kleijne-Thoonsen (1974) is sinds 2016 journalist bij Medisch Contact, inmiddels met het vizier op onder andere opleiding, loopbaan en arbeidsmarkt. Is gefascineerd door zieke dokters en artsen die even minder succesvol durven te zijn. Kleijne werkte eerder als verslaggever voor regionale dagbladen en een energiekrant, en schreef voor MC over financiële en politieke artsenzaken.
W.J. Duits
bedrijfsarts, Houten
Als een patiënt een afspraak maakt bij een niet gecontracteerde zorgverlener, dan betaalt een deel van de patiënten dat bedrag gewoon zelf, of via hun bedrijf. Want dat scheelt vaak wachttijden en een hoop gedoe. Geldt trouwens ook voor de zorgaanbie...ders, die ingewikkelde administratieve procedures of dure software liever niet willen inzetten, geeft hen veel vrijheid. Kun je je wel wat korting geven permitteren, of een keer een patiënt behandelen die het niet zo breed heeft. Een behandeling uit eigen zak. Een behandeling uit eigen zak is iets wat trouwens ook in de gecontracteerde zorg gebeurt, maar dan heet het "budgetoverschrijding", omdat er zorg is gegeven, die niet was gecontracteerd en dus niet wordt betaald (of te weinig), maar dan is het geen keus die door de zorgaanbieder wordt gemaakt.
Maar laten we even kijken naar de eerste zin: "De patiënt maakt een afspraak". Deze handeling heeft nog niets gekost, als de zorg niet nodig was geweest, dan was de afspraak ook niet gemaakt. Maar als we kijken naar gecontracteerde zorg, dan zit er al een prijskaartje aan het kunnen maken van die afspraak, want de "inkopers" van de zorgverzekeraars hebben onderhandeld met de zorginstellingen, die daar tegenwoordig gespecialiseerd personeel voor nodig hebben, om te voorkomen dat ze een oor wordt aangenaaid. Misschien is het wel zorg die we helemaal niet nodig hebben? En hoe kan dit "goedkoper" zijn? Want bij die ongecontracteerde zorg zijn niet al die dure meneren en mevrouwen met elkaar in overleg geweest. We hebben het allemaal zo op met de mondige patiënt. Waarom wordt de patiënt zo betutteld door de zorgverzekeraars? Denk je nu werkelijk dat patiënten zich zomaar een oor laten aannaaien? Denk je werkelijk dat ze zich een onzinnige behandeling laten geven, als het niet nodig blijkt te zijn? Gecontracteerde zorg is per definitie te duur, vanwege de enorme overheadkosten. En wat hier wordt vergeten, dit geeft tweedeling in de zorg. Misschien nog wel veel ernstiger.