BuurtzorgT betaalt 2 miljoen uit eigen zak door budgetplafond
1 reactieBuurtzorgT, een organisatie die ggz-zorg levert bij patiënten thuis, moet voor ongeveer 2 miljoen euro aan behandelingen die in 2022 zijn gedaan uit eigen zak betalen. Volgens BuurtzorgT-bestuurder Bas van Riet Paap heeft zorgverzekeraar Zilveren Kruis zich niet aan de financieringsafspraken gehouden.
25 procent groei
Volgens Van Riet Paap is BuurtzorgT in 2022 met ongeveer 25 procent gegroeid, net als in 2021. Er zijn verspreid over Nederland diverse nieuwe teams bijgekomen. Volgens Van Riet Paap is er in zijn organisatie daardoor voldoende capaciteit om ook patiënten met zeer ernstige psychiatrische aandoeningen direct onder behandeling te nemen, terwijl er voor deze patiëntencategorie bij veel ggz-instellingen juist lange wachttijden bestaan. Met Zilveren Kruis (onderdeel van Achmea) zou, volgens Van Riet Paap vooraf zijn afgesproken dat die groei gefinancierd zou worden. Van Riet Paap: ‘In alle gesprekken met Zilveren Kruis was financiering van deze groei het centrale onderwerp. De afspraken zijn nooit zwart-op-wit gezet, maar in ieder geval is de verwachting bij ons gewekt dat het gefinancierd zou worden. Pas in juni kregen we van de inkopers te horen dat zij het niet geaccordeerd kregen. Er was zelfs sprake van dat er 4 miljoen euro niet uitgekeerd zou worden, maar dat is teruggeschroefd naar 2 miljoen euro.’
Géén extra budget beschikbaar
Volgens een woordvoerder van Zilveren Kruis klopt de uitleg van Van Riet Paap niet helemaal: ‘Er is voor 2022 afgesproken dééls mee te gaan in de groei – op plekken waar vraag is. Daarbij geldt dat we géén extra budget beschikbaar stellen op het moment dat BuurtzorgT het plafond heeft bereikt, terwijl andere zorgaanbieders, die hun plafond nog níét hebben bereikt, nog ruimte hebben voor nieuwe patiënten. We kunnen niet zomaar de afspraken met andere zorgaanbieders openbreken en daar budget weghalen. Daarbij komt dat we zowel in 2020 als in 2021 voor BuurtzorgT de budgetten al met terugwerkende kracht hebben verhoogd. Dit gebeurt vrijwel nooit, maar we hebben een uitzondering gemaakt vanwege de doelgroep. In oktober ’22 hebben Zilveren Kruis en BuurtzorgT de nieuwe afspraken over 2020, 2021 en 2022 getekend en beide partijen zijn akkoord gegaan met de afspraken, inclusief de 2 miljoen die niet vergoed wordt.’
Niet geïnformeerd
Inmiddels heeft BuurtzorgT een patiëntenstop in december ’22 en januari ’23 voor patiënten van Zilveren Kruis en andere zorgverzekeraars die onder Achmea vallen. Volgens Van Riet Paap gaat het om bij elkaar ongeveer 220 patiënten die niet terechtkunnen bij BuurtzorgT.
Volgens de Zilveren Kruis-woordvoerder heeft BuurtzorgT de verzekeraar niet geïnformeerd over de patiëntenstop. ‘Dat is echt niet oké; normaal gesproken stemmen we een patiëntenstop met elkaar af. Het is vreemd dat de patiëntenstop geldt tot 31 januari, omdat een nieuw contract altijd ingaat op 1 januari. We hopen dat dit niet gebeurt omdat er momenteel weer wordt overlegd over het contract voor 2023, want dan lijkt dit onderhandelen over de rug van de patiënt.’
Dat Zilveren Kruis niet geïnformeerd is, wordt tegengesproken door Van Riet Paap: ‘Zilveren Kruis is zeker op de hoogte van de patiëntenstop. Dat is al sinds de zomer meerdere keren met ze besproken. Sterker nog: Zilveren Kruis heeft zelfs gevraagd een patiëntenstop in te stellen en cliënten door te verwijzen naar hun afdeling Bemiddeling. Dit kan dus niet als een verrassing komen. De patiëntenstop is ook in januari, omdat Zilveren Kruis voor ‘23 een afspraak biedt die gelijk is aan ‘22. We moeten dus de instroom van patiënten ook in ‘23 zien te beperken om “gratis zorg” in ’23 te voorkomen. Eén keer 2 miljoen euro zelf betalen redden we nog net, maar het moet niet voortduren. Op een totale omzet van ongeveer 27,5 miljoen euro over 2022 is het een substantieel bedrag.’
Wat het meest stoort
Het misgelopen geld is niet wat Van Riet Paap het meest stoort, stelt hij. ‘Wat mij het meest stoort aan deze kwestie is meer het maatschappelijke of ethische aspect. Dat wij, terwijl we de capaciteit hebben, een patiëntenstop hebben moeten instellen en patiënten moeten doorverwijzen naar ggz-instellingen met een flinke wachtlijst. Het moet echt in een breder perspectief worden gezien.’\
Lees ook-
Simone Paauw
Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. Daarnaast schrijft ze over tal van andere onderwerpen.
W.J. Duits
Bedrijfsarts, Houten
Blijft altijd een bijzonder verhaal. Kennelijk is de zorg nodig, want overal zijn wachtlijsten. Nu kan een instelling een deel van die vraag op zich nemen en vervolgens wordt dat niet betaald. Moeten we niet gaan concluderen dat wachtlijsten een gevo...lg zijn van het handelen van de zorgverzekeraars? Door hun starre wijze van inkoop kunnen behandelingen mogelijk niet worden gedaan, terwijl andere zorgaanbieders het wel kunnen leveren. Vreemd toch? Als niet curatieve arts komen wel eens vaker verhalen bij mij binnen die wenkbrauwen doen fronsen. Bij voorbeeld een patiënt die in het buitenland een goede behandeling kan laten doen zonder wachtlijst, maar dat niet mag omdat de zorgverzekeraars daar geen contracten hebben. Helaas voor de persoon in kwestie staat deze langer te wachten op een behandeling en helaas voor de werkgever, want die mist een stuk capaciteit onnodig lang. Maar ook binnen Nederland, dat operaties worden uitgesteld, omdat de behandelcapaciteit van de inkoop van de zorgverzekeraar "op" zijn. Misschien moeten we concluderen dat "zorg inkopen" een vreemde manier is om zorg te garanderen. Dat deze "inkoop" een zinloze handeling is.