Zorgverlener niet gebonden aan te dure zorgnorm

Zorgverleners hoeven niet te voldoen aan nieuwe of veranderde onderdelen van hun professionele standaard als deze wijzigingen het risico opleveren dat ze de collectieve zorguitgaven fors doen toenemen. Dat laat minister Hugo de Jonge opnemen in nieuwe wetgeving om politieke zeggenschap te krijgen over normen voor goede zorg.

Het kabinet wil meer grip op de kosten van kwaliteitskaders waarin normen voor goede zorg worden vastgelegd. Daarvoor is deze week een wetsvoorstel naar de Tweede Kamer gestuurd. Met die wet wordt geregeld dat de minister van VWS (en Medische Zorg) eerst toestemming moet geven aan het Zorginstituut om een kwaliteitskader te registreren en het daarmee bindend te maken voor zorgaanbieders. Waar professionele standaarden dus door zorgprofessionals worden bepaald, worden kwaliteitskaders mede bepaald door patiëntvertegenwoordigers, om te laten meewegen wat vanuit patiëntperspectief goede zorg is.

De minister, en daarmee het controlerende parlement, wil vooraf invloed op kwaliteitskaders waaraan het risico kleeft dat ze ‘mogelijke substantiële financiële gevolgen hebben voor de collectieve zorguitgaven’ – veel geld kosten om uit te voeren dus. In het wetsvoorstel worden geen bedragen genoemd om die ‘substantiële gevolgen’ te kwantificeren. Wel zijn de criteria benoemd die dat risico op mogelijk grote uitgaven met zich meebrengen. Dat gaat om nieuwe normen voor aantal fte’s en kwalificatie van personeel, of nieuwe zorg- en organisatievormen die investeringen vergen. Nadere detaillering van die risico’s wil de minister via lagere wetgeving regelen.

Met de toevoeging in de nieuwe wet dat zorgverleners en -aanbieders niet hoeven te voldoen aan dure nieuwe of veranderde onderdelen van een professionele norm, wil de minister voorkomen dat zorgprofessionals via aanpassingen aan hun eigen standaard de zorguitgaven alsnog substantieel laten stijgen. Want anders zou zijn beoogde nieuwe machtsmiddel bij de kwaliteitskaders ‘feitelijk illusoir worden’, schrijft hij in zijn toelichting aan de Tweede Kamer.

Aanleiding voor de nieuwe wetgeving waren de 2 miljard euro aan kosten die de uitvoering van het nieuwe kwaliteitskader voor verpleeghuiszorg achteraf jaarlijks met zich mee bleek te brengen. De Jonge verwacht dat er jaarlijks drie kaders zullen zijn die het risico op fikse extra zorguitgaven met zich meebrengen.