Zorgcoördinatie zorgelijk
Plaats een reactieColumn
Van alle patiënten die in Nederland te maken krijgen met een medische fout, wijt een derde dit aan een slechte coördinatie van de zorg. Zo blijkt uit een recent internationaal onderzoek. Juist om die reden heeft de KNMG in 2010 samen met negen andere organisaties de Handreiking Verantwoordelijkheidsverdeling uitgebracht. Maar hoe staat het daar eigenlijk mee?
In het Harvard-onderzoek noemen Nederlandse patiënten als belangrijkste factoren van medische fouten: de slechte coördinatie van de zorg, het zien van twee of meer specialisten en een ziekenhuisopname.1 De resultaten laten zien dat slechte coördinatie van de zorg de kans op medische fouten met 200 procent verhoogt. Al eerder stelde de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) vast dat onduidelijkheid in de verantwoordelijkheidstoedeling een rol speelt bij incidenten in de zorg. Hetzelfde zou blijken uit beslissingen van de tuchtcolleges.2 De IGZ heeft het veld verzocht om met een oplossing te komen.
Samenwerking
Goede zorg vereist goede samenwerking. Eerste voorwaarde voor
goede samenwerking is een duidelijke taak- en
verantwoordelijkheidsverdeling. Daarnaast is essentieel dat de
zorgverleners helder met elkaar communiceren en hun werkzaamheden en
informatie onderling afstemmen. Voor de patiënt en zijn omgeving moet
duidelijk zijn wie waarvoor aanspreekbaar is. Veel beroepsgroepen zijn
in allerlei (transmurale) samenwerkingstrajecten met hun neus gedrukt op
de noodzaak van goede afspraken hierover.
Handreiking verantwoordelijkheidsverdeling
De KNMG heeft daarom in 2010 samen met negen andere organisaties
de ‘Handreiking Verantwoordelijkheidsverdeling bij samenwerking in de
zorg’ uitgebracht.3 De handreiking beoogt de
randvoorwaarden van samenwerking in de zorg te expliciteren en
verduidelijken. Hoe werken we samen? Hoe verdelen we de
verantwoordelijkheden zó dat de patiënt het beste wordt geholpen? Een
onheldere rol- en verantwoordelijkheidsverdeling kunnen de kwaliteit en
samenwerking in de zorg schaden. De handreiking biedt houvast om dit te
verbeteren.
Veel zorgverleners die de handreiking kennen, zeggen dat ze al op deze wijze werken. Ook zijn er allerlei vormen van samenwerking ontstaan die de handreiking (deels) in praktijk brengen. Maar er moet nog veel gebeuren. Daarvoor is inzet op verschillende niveaus nodig, zowel binnen de zorginstellingen als daarbuiten, binnen de cure- en de caresector.
Voorbeeld volgen
De KNMG wil de veldpartijen stimuleren om de handreiking te
implementeren. De IGZ heeft aangekondigd om over niet al te lange tijd
te gaan toezien op het toepassen van de handreiking. Maar op
handhavingsmaatregelen van de IGZ moet het veld niet wachten. De Artsen
Jeugdgezondheidszorg Nederland (AJN) deden recentelijk een oproep aan
hun leden om actief aan de slag te gaan met de handreiking.4 Ik hoop dat meer organisaties dit voorbeeld volgen, want er is nog veel winst te behalen.
Milena Babovic, beleidsadviseur KNMG
Reageer op de site: www.knmg.nl/columns.
Voetnoten
1. Lu CY, Roughead E. Determinants of patient-reported medication errors: a comparison among seven countries. International Journal of Clinical Practice. Volume 65, Issue 7, pages 733–40, July 2011
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1742-1241.2011.02671.x/full
2. Joeloemsingh D. Heldere afspraken. Verantwoordelijkheidstoedeling voorwaarde voor verantwoorde zorg. Medisch Contact 2007; 62 (5): 204-6.
3. De Handreiking wordt onderschreven door organisaties van artsen (KNMG), algemene en academische ziekenhuizen (NVZ, NFU), verpleegkundigen en verzorgenden (V&VN), verloskundigen (KNOV), fysiotherapeuten (KNGF), psychologen (NIP), apothekers (KNMP), instellingen voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ Nederland) en de Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie (NPCF).
- Er zijn nog geen reacties
